Kazimierz Babian

Казимир Андреевич Бабьян

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1895 Porosty
Data śmierci	28 kwietnia 1965
Przebieg służby
Lata służby	1915–1945
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Armia Czerwona Ludowe Wojsko Polskie
Stanowiska	Główny Kwatermistrz I Korpusu, a następnie I Armii WP
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wojna domowa w Rosji, II wojna światowa: bitwa pod Moskwą
Odznaczenia

Kazimierz Babian, ros. Казимир Андреевич Бабьян (ur. 13 lutego^?/25 lutego 1895 we wsi Porostach, zm. 28 kwietnia 1965 w ZSRR) – Polak, generał brygady Wojska Polskiego, generał major służb kwatermistrzowskich Armii Czerwonej.

Urodził się w guberni wileńskiej w polskiej rodzinie. Ukończył dwie klasy szkoły techniczno-drogowej, następnie był uczniem ślusarskim i ślusarzem w Północno-Zachodniej Kolei Żelaznej w Tallinie. W maju 1915 powołany do rosyjskiej armii, skończył szkołę podoficerską w 158. Zapasowym pułku piechoty jako plutonowy. 21 kwietnia 1918 został młodszym dowódcą Armii Czerwonej – dowódcą plutonu piechoty. Wstąpił do Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewików) i walczył w wojnie domowej w Rosji na Froncie Północno-Zachodnim. W 1927 skończył Szkołę Dowódców Piechoty jako dowódca kompanii, a potem dowódca batalionu i komendant pułkowej szkoły młodszych oficerów. W latach 30. był m.in. kwatermistrzem 17 Samodzielnej Dywizji. 19 lipca 1938 został aresztowany przez NKWD, wyrokiem z 25 lutego 1939 uwolniony od zarzutów; zrehabilitowany 26 lipca 1999 przez prokuraturę obwodu omskiego.

Walczył w czasie agresji Niemiec na ZSRR, m.in. w obronie Moskwy jako członek sztabu na przełomie lat 1941/1942. Dowódca WHS 18 korpusu strzeleckiego Armii Czerwonej. We wrześniu 1943 skierowany został z Armii Czerwonej do nowo formowanego 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, tam od 1944 na stanowisku Głównego Kwatermistrza. 3 listopada 1944 Krajowa Rada Narodowa mianowano go generałem brygady WP. Po sformowaniu 1 Armii WP przeszedł na stanowisko Głównego Kwatermistrza tej jednostki. Następnie pełnił funkcję zastępcy dowódcy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego do spraw gospodarczych^[1]. W 1946 roku powrócił do ZSRR.

• 3 listopada 1944 – generał brygady
• 11 lipca 1945 – generał major służb kwatermistrzowskich (Armia Czerwona)

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (24 maja 1946)^[2]
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Order Krzyża Grunwaldu III klasy (11 maja 1945)^[3]
• Złoty Krzyż Zasługi (16 lipca 1946)^[4]
• Order Lenina (ZSRR, 21 lutego 1945)
• Order Czerwonego Sztandaru (ZSRR)
• Order Wojny Ojczyźnianej I stopnia (ZSRR, dwukrotnie: 23 marca 1945, 11 lipca 1945^[5])
• Medal „Za wyzwolenie Warszawy” (ZSRR)
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR)
• Medal „Za zdobycie Berlina” (ZSRR)
• Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” (ZSRR, 1939)

• Mieczysław Jaworski: Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego 1945–1965. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1984. ISBN 83-11-07115-2.
• Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990 t. I:A–H, Toruń 2010, s. 90–91.
• Книга памяти Хабаровского края.

• http://www.generals.dk/general/Babian/Kazimierz/Poland.html