Świątynia została zbudowana w latach 478–493[1] (według innego źródła kościół zbudowano w latach 462–477[2]). Nosi znamiona stylu bizantyjskiego z elementami wpływu sztuki perskiej z czasów Sasanidów[3]. Jest to trójnawowa bazylika z pięcioma parami filarów i absydą, nakryta dwuspadowym dachem[1].
Ściany katedry zdobią charakterystyczne kamienne krzyże, które stały się symbolem Gruzji i zostały umieszczone na fladze państwowej[4].
Wykuta w kamieniu inskrypcja – osiem linii tekstu – znajduje się na zewnętrznej, wschodniej ścianie kościoła[7]. Napis „otacza” relief przedstawiający krzyż Bolnisi wpisany w dekoracyjny, podwójny okrąg – linie 3–6 inskrypcji są „przerwane” reliefem[7]. Lewy dolny róg napisu odpadł, a prawy górny jest lekko uszkodzony[7]. Przyjmuje się, że inskrypcja ta pochodzi z tego samo okresu, co inskrypcja informująca u fundacji kościoła[7].
Tekst biegnie nieprzerwanie – poszczególne słowa nie są od siebie oddzielone[7].
ႵႤႣႧႤႮႨႱႩႭႮႭႱႨႩႰႤႡႭ
ჃႪႨႧႭჃႰႧႣႠႠႫႠႱႤႩ
ႪႤႱႨႠႱႠ krzyż Bolnisi ႸႨႬႠႸႤႬႣ
ႠႫႨႫႠ krzyż Bolnisi ႰႧႧႠჃ
ႷႠႬႨႱႫ krzyż Bolnisi ႺႤႫႤႪ
ႬႨႸႤႨႼႷ krzyż Bolnisi ႠႪႤႬႣႠ
ႫႸႰႭႫႤႪႧႠႠႫႠႱႤႩႪႤ
ႱႨႠႱႠႸႨႬႠႸႤႾႤႼႨႤ ႨႨ
Co w wolnym tłumaczeniu na język polski brzmi:
„Chryste, zlituj się nad biskupem Dawidem i społecznością,
i tymi którzy Tobie oddają cześć w tym kościele,
i pomóż tym, którzy w tym kościele pracują.”[a][8].
Inskrypcja 2
Wykuty w kamieniu napis – cztery linijki tekstu – upamiętniający fundację kościoła znajduje się na fasadzie świątyni[9]. Inskrypcja została odkryta w 1937 roku podczas prac inwentaryzacyjnych[9].
Odczytanie napisu jest utrudnione poprzez zły stan inskrypcji, która jest w części nieczytelna – brakuje jej lewej części, a koniec pierwszej linijki uległ uszkodzeniu[9]. Ponadto tekst biegnie nieprzerwanie – poszczególne słowa nie są od siebie oddzielone i niektóre słowa zapisano w formie skróconej[9]. Na przestrzeni lat podjęto wiele prób uzupełnienia tekstu[9].
Inskrypcja zawiera czytelny wyraz Peroz, a za nim słowo mep, co początkowo zostało zinterpretowane jako odniesienie do imienia władcy z dynastii SasanidówPeroza I (459–484)[10]. Tekst podaje datę rozpoczęcia budowy kościoła w dwudziestym roku panowania Peroza, a jej zakończenie 15 lat później, co miało oznaczać, że świątynię wzniesiono w latach 478–493[10]. Kolejne próby odczytania tekstu, przyniosły inną interpretację postaci Peroza – V-wiecznego lokalnego władcy, który przyjął chrześcijaństwo oraz umiejscowiły budowę kościoła na V wiek[11].
„[Z pomocą Święt]ej Trójcy [została] w roku 20. król[a] Peroza
[rozpoczęta budowa] tego kościoła, i w roku 15. [potem]
[ukończona]. Kto będzie tu oddawał cześć, niech się nad nim Bóg zlituje, i kto za biskupa [tego kościoła], [Dawida], modlił się będzie, niech nad nim Bóg tez się zlituje. [Amen]”[b][c]
Uwagi
↑Tłumaczenie wolne z języka niemieckiego – tłumaczenia zamieszczonego na stronie projektu ARMAZI:
„Christus, erbarme dich des Bischofs Davit mit der Gemeinde
und der dir in dieser Kirche Verehrung Erweisenden,
und hilf den in dieser Kirche Arbeitenden. (Amen)”
↑Tłumaczenie wolne z języka niemieckiego – tłumaczenia zamieszczonego na stronie projektu ARMAZI:
„[Mit der Hilfe der heil]igen Dreifaltigkeit [wurde] im 20(ten) Jahre des Kön[igs] P̣eroz
[der B(aub)eginn] dieser Kirche [vollzogen], und im 15(ten) Jahr[e danach]
[wurde sie vollendet]. Wer hierin Verehrung erweisen sollte, (dessen) möge sich G(ot)t erbarmen, und wer für d[ieser Kir-]
[che B]ischof, [Davit], beten sollte, auch dessen möge sich G(ot)t erbarmen. [Amen.]”
↑Tłumaczenie inskrypcji na język angielski za Rappem (2014):
„[With the help of the H]oly Trinity, the foundation of this holy church was laid
in the twentieth [y]ear of [the reign of] King Pero[z] and was completed fifteen
years [later]. God will have mercy on whoever worships here. And God will also have me[r]cy on whoever
will pray for Bishop Davit, the builder of this holy church. [Amen].”
↑BohdanB.BaranowskiBohdanB., KrzysztofK.BaranowskiKrzysztofK., Historia Gruzji, Wrocław: Zakład Narodow imienia Ossolińskich, 1987, s. 48, ISBN 978-83-04-02345-1.
↑BohdanB.BaranowskiBohdanB., KrzysztofK.BaranowskiKrzysztofK., Historia Gruzji, Wrocław: Zakład Narodow imienia Ossolińskich, 1987, s. 48, ISBN 978-83-04-02345-1 [dostęp 2023-07-07].