Katarzyna Lewocka

Katarzyna Lewocka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1799
Zaliwie

Data śmierci

23 lutego 1890

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

pisarka

Multimedia w Wikimedia Commons
Grób Katarzyny Lewockiej na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Katarzyna Lewocka z Lipińskich (ur. 2 października 1799 w Zelwie w guberni grodzieńskiej, zm. 23 lutego 1890 w Warszawie)[1] – polska pisarka i pamiętnikarka.

Życiorys

Była córką Stanisława Lipińskiego, majora wojsk polskich, i Marii z Oleśnickich Głowaczów[2]. Straciła wcześnie rodziców i wychowywała się w Warszawie w domu stryja Józefa Lipińskiego, który utrzymywał stosunki towarzyskie z wieloma znanymi osobami swojej epoki[2][1].

W 1822 poślubiła Onufrego Lewockiego[2]. Lewoccy zamieszkali wraz ze stryjem Katarzyny na drugim piętrze prawej oficyny pałacu Kazimierzowskiego[2].

Od 1833[3] prowadziła w Warszawie przez kilkanaście lat salon literacki, który cieszył się dużą popularnością[1]. Bywali u niej przedstawiciele elity intelektualnej miasta, m.in. Aleksander Tyszyński, Leon Potocki, Józef Paszkowski, Edward Dembowski, Hipolit Skimborowicz, Julian Bartoszewicz, Ludwik i Cyprian Norwidowie. Po śmierci męża (1854) prowadziła salon w mniejszej skali w kamienicy Grodzickiego przy Krakowskim Przedmieściu, gdzie zamieszkała z córką i synową[3]. Wycofała się z życia towarzyskiego po tragicznej śmierci syna w 1862[3].

Redagowała pierwsze kobiece pismo „Pierwiosnek“. Współpracowała z różnymi czasopismami, zwłaszcza jako autorka utworów dla młodzieży i ludu[1]. Wydawała je pod pseudonimem Piotr Rychlak[3]. Została przedstawiona przez Aleksandra Kraushara jako gospodyni warszawskiego salonu w utworze Salony i zebrania.

Była członkinią Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności[1].

Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 6-3-19/20)[4].

Rodzina

Lewoccy mieli córkę Helenę Łempicką i syna Józefa Stanisława[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 419. ISBN 83-01-08836-2.
  2. ↑ a b c d Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1851–1890. Zmarli i ich rodziny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982, s. 389. ISBN 83-06-00465-5.
  3. ↑ a b c d e Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1851–1890. Zmarli i ich rodziny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982, s. 390. ISBN 83-06-00465-5.
  4. ↑ Cmentarz Stare Powązki: TYMOTEUSZ LIPIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-19].

Bibliografia

  • Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934–1939)
  • Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924–1927)

Linki zewnętrzne