Katarzyna Grey (ur. 25 sierpnia 1540 w Leicesterze, zm. 26 stycznia 1568) – angielska arystokratka, hrabina Hertford w latach 1560-1562 jako żona Edwarda Seymoura, młodsza siostra królowej Anglii Joanny Grey, córka Henry'ego Greya i Frances Brandon.
Życiorys
Pochodzenie
Urodziła się w 1540 r. w Bradgate Park w okolicach Leicesteru. Była drugą córką Henryka Greya, markiza Dorset i Frances Brandon. Miała dwie siostry: starszą Joannę i młodszą Marię. Ze strony matki jej dziadkami byli: Charles Brandon, 1. książę Suffolk i Maria Tudor, królewna angielska[a]. Ze strony ojca była prawnuczką Thomasa Greya, 1. markiza Dorset, syna królowej Elżbiety Woodville i jej pierwszego męża Johna Greya.
Sojusz z księciem Northumberland
Na mocy aktu sukcesji z 1544 r. król Henryk VIII przyznał Frances Brandon i jej potomkom miejsce w kolejce do tronu po swoich córkach Marii i Elżbiecie, wydziedziczając tym samym wszystkich potomków swojej starszej siostry Małgorzaty Tudor[1]. Na początku 1553 r. książę Northumberland John Dudley, świadomy pogarszającego się stanu zdrowia Edwarda VI, zwrócił się ku matce Katarzyny chcąc się zabezpieczyć[2]. Rodziny szybko doszły do porozumienia i w kwietniu 1553 r. rozpoczęto przygotowania do ceremonii ślubnych[2].
Latem 1553 r. umierający Edward VI zmienił wolę ojca i obwieścił swoją decyzję w zakresie dziedziczenia tronu - korona miała przypaść siostrze Katarzyny, Joannie[2]. W ten sposób król wydziedziczył swoje siostry. Joanna została królową Anglii, jednak została obalona przez Marię po 9 dniach. 19 lipca 1553 r. teść Katarzyny publicznie poparł królową Marię, podobnie jak jej ojciec książę Suffolk[1].
W lutym 1554 r. z rozkazu królowej Marii stracono ojca, szwagra i siostrę Katarzyny[2]. W tym samym roku unieważniono również jej małżeństwo.
Uwięzienie
W 1558 r. królową Anglii została Elżbieta I. Z uwagi na testament Henryka VIII Katarzyna była jej potencjalną następczynią[1]. Dodatkowo jej prawa do tronu, jako protestantki i najstarszej żyjącej wnuczki Marii Tudor, były mocniejsze niż katoliczki z wydziedziczonej linii Stuartów Marii, królowej Szkocji[1].
W 1560 r. odbył się sekretny ślub Katarzyny i Edwarda Seymoura, kuzyna zmarłego Edwarda VI[b][1]. Nie poprosili o zgodę królowej Elżbiety I, co było złamaniem prawa, według którego osoby królewskiej krwi były zobowiązane do uzyskania od monarchy zgody na zawarcie małżeństwa[1]. Sprawa wyszła na jaw, gdy Katarzyna zaszła w ciążę. Z rozkazu królowej oboje zostali uwięzieni w Tower[1]. Mimo to małżonkowie mieli możliwość spotykania się i Katarzyna ponownie zaszła w ciążę[1]. Królowa ogłosiła synów Katarzyny i Edwarda za dzieci nieślubne, w związku z czym nie mogli się oni ubiegać o tron Anglii po jej śmierci[1]. Wkrótce małżeństwo zostało unieważnione[1].
Katarzyna zmarła w 1568 r., nie odzyskując wolności[1]. Pierwszy mąż przeżył ją o 33 lata, drugi - o 53. Obaj zawarli kolejne związki małżeńskie. Jej młodsza siostra Maria zmarła bezpotomnie w 1578 r.[1]
Potomstwo
Pierwsze małżeństwo było bezpotomne. Z drugiego małżeństwa pochodziło dwóch synów urodzonych w Tower:
Edward Seymour (ur. 1561, zm. 1612),
Thomas Seymour (ur. 1562/1563, zm. 1600).
Uwagi
↑Maria Tudor w latach 1514-1515 jako żona Ludwika XII była królową Francji
↑Edward Seymour był siostrzeńcem królowej Jane Seymour (królowej Anglii i matki Edwarda VI)
Przypisy
↑ abcdefghijklG.J.G.J.MeyerG.J.G.J., Tudorowie. Prawdziwa historia niesławnej dynastii, Astra, 2012, s. 374-375, 383, ISBN 978-83-89981-50-5.
↑ abcdLindaL.PorterLindaL., Maria Tudor. Pierwsza królowa, 2013, s. 211-214, 343, ISBN 978-83-89981-57-2.
↑ abDavidD.StarkeyDavidD., Elżbieta I. Walka o tron, Wydawnictwo Amber Sp. z o.o., 2008, s. 2008, ISBN 978-83-241-3227-0.
