Kataj – nazwa nadana przez EuropejczykówChinom w średniowieczu. Nazwa ta odnosi się zwłaszcza do północnej części Państwa Środka. Pochodzi od koczowniczego ludu Kitanów, zamieszkującego te tereny od VII do XII wieku naszej ery[1][2].
Marco Polo w swej relacji z podróży na dwór Kubilaj-chana odróżnia kraj Kataj, obejmujący Chiny północne, od Chin południowych zwanych przez niego Mandżi[3].