W centrum znajduje się Dom Pomocy Społecznej, nowy oraz stary kościół, ośrodek zdrowia, punkt apteczny oraz Dom Strażaka i szkoła (budynek „A”). W tzw. Górnej Kasinie znajduje się druga szkoła, czyli budynek „B” Zespołu Placówek Oświatowych Kasina Wielka.
Miejscowość ma metrykę średniowieczną i jest notowana od XIV wieku. Po raz pierwszy wymieniona została w 1398 jako Kassyna, 1424 Kaszyna, 1470-80 Qwaszina, 1505 Kassyna, 1508 Cassyna Maior, 1513 Kaschyna, Kassyna, 1529 Kassyna Maior, Kashina, 1564 Kasina Maior, 1581 Kaszyna więtsza, 1680 Kasina Wielka, 1882 Kasina wielka. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy kwasina, kwas – substancja kwaśna, wywołująca kiśnięcie, fermentację i nadana została wsi od przepływającej przez wieś rzeki Kasinianki, która w zapisach historycznych notowana była w tej samej formie jeszcze przed istnieniem miejscowości. W 1360 rzeka po łacinie zanotowana została w formie ad fluuium Cassyna (pol. rzeka Kasina)[8].
Historia
Początki powstania wsi Kasina związane są z działalnością zakonu Cystersów ze Szczyrzyca, którzy za czasów Bolesława Wstydliwego otrzymali duże darowizny ziemskie w tej okolicy. Dokument z 10 maja 1254 wymienia rzekę Kasinę jako granicę nadanych ziem, nie wspomina jednak o osadnikach[9]. Pierwsza oficjalna wzmianka o wsi i jej sołtysie pochodzi z czasów panowania Władysława Jagiełły, który zdecydował się sprzedać ją Andrzejowi Ratułdowi[9][10]. Oznacza to, że Kasina przeszła na własność królewską. Po sprzedaży wieś kilkakrotnie zmieniała właścicieli.
Pierwotnie wieś należała do Radłutów[11]. W 1498 wieś została zakupiona przez ród Niewiarowskich herbu Półkozic i pozostawała ich własnością przez blisko 100 lat[10]. Niewiarowscy bardzo zasłużyli się dla Kasiny – m.in. Jan Niewiarowski ufundował w XVI wieku kościół, poświęcony w 1624 roku, który administrowany był przez proboszcza z parafii w Skrzydlnej[12]. Aktualnie istniejący drewniany zabytkowy kościół oddano w 1678 roku na miejscu poprzedniego[13][14]. Jego brat Przecław zdecydował się na podarowanie wsi zakonowi Dominikanów z Krakowa[15]. Władza zakonna zapisała się w historii Kasiny raczej negatywnie, głównie ze względu na surowość kontrreformacji. Istnieją dokumenty potwierdzające spalenie na stosie kobiet oskarżonych o czary[9].
W XIX-wiecznym Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego miejscowość wymieniona jest jako Kasina wielka z Łopuszną. Wieś leżała wówczas w powiecie limanowskim w Galicji. Według szermatyzmu diecezji tarnowskiej z 1880 mieszkało w niej 2031 katolików oraz 39 izraelitów. Według austriackiego spisu ludności z 1881 miała ona 1926 mieszkańców[11].
Pod koniec XIX wieku największą posiadłość w miejscowości posiadał A. Żubrzycki. Liczyła ona 165 mórg roli, 25 mórg łąk i ogrodów, 12 mórg pastwisk i 466 mórg lasu. Pozostałe posiadłości liczyły 1831 mórg ziem uprawnych, 352 łąk i ogrodów, 666 mórg pastwisk i 857 mórg lasu. W miejscowości znajdował się wówczas tracz czyli tartak z napędem parowym oraz gminna kasa pożyczkowa z kapitałem 441 złotych[11].
W następnych latach wieś kilkakrotnie przechodziła w inne ręce. W 1901 roku z rąk Andrzeja Chwaliboga kupili dr Henry i Maria hr Krasińscy, od 1898 roku właściciele graniczącej z Kasiną Maszany Dolnej[16].
Na przełomie listopada i grudnia 1914 w okolicach Kasiny miały miejsce starcia między wojskami rosyjskimi a armią austrowęgierską, które osiągnęły kulminację 4 grudnia w bitwie pod pobliską Limanową. Pamiątką tych starć jest cmentarz wojenny[17].
II wojna światowa
W rejonie wsi działania obronne w kampanii wrześniowej prowadziła 10 Brygada Kawalerii pułkownika Stanisława Maczka. Dnia 4 września 24 Pułk Ułanów, wspomagany przez kompanię czołgów Vickers natarł z zaskoczenia na Niemców zdobywając wzgórza w rejonie Kasiny Wielkiej i Mszany Dolnej. Podczas ataku zniszczono 3 wrogie czołgi. O świcie zaczęła się niezwykle zacięta walka o wzgórza wokół Kasiny[18]. Walki, ze zmiennym szczęściem, toczyły się do zapadnięcia zmroku[19]. Poranne natarcie wzmocnionego dwiema kompaniami czołgów 24 pułku ułanów. W kontrataku pod Kasiną Wielką brały udział także I batalion pułku piechoty KOP (dawny Batalion KOP „Snów I”) i dwie baterie artylerii[19]. Dwa silne niemieckie kontrataki pancerne odrzuciły ułanów na poprzednie pozycje, którzy nazajutrz wycofali się[20].
Okres II wojny światowej w Kasinie to czas działalności partyzantów i żołnierzy Armii Krajowej oraz represji, którymi hitlerowcy karali w odwecie miejscową ludność. Najbardziej krwawym epizodem z tego okresu było rozstrzelanie 11 zakładników 11 listopada 1943 oraz kolejnych 8, 23 grudnia tego samego roku, w odwecie za działalność ruchu oporu[17].
Okres powojenny
Współczesna Kasina Wielka to malownicza i spokojna miejscowość, korzystająca na rozwoju turystyki w regionie. Ważnym wydarzeniem były zdjęcia, jakie w 1993 kręcił na tutejszej stacji kolejowej Steven Spielberg do swego filmu Lista Schindlera[17], oraz Andrzej Wajda do filmu „Katyń”.
Turystyka
Walory turystyczne
Wieś Kasina jest bardzo atrakcyjna turystycznie – przechodzące przez nią szlaki turystyki pieszej i rowerowej umożliwiają zwiedzanie nie tylko okolicznych, ale również dalszych wzniesień Beskidu Wyspowego. Noclegi zapewniają gospodarstwa agroturystyczne.
Przez Kasinę przechodzi najwyżej położona w Polsce linia kolejowa z Nowego Sącza do Chabówki (już nieczynna).
Na zachodnich stokach góry Śnieżnica należących do Kasiny jest długi na ok. 1300 m wyciąg narciarski – krzesełkowy.
Justyna Kowalczyk (ur. 1983) – biegaczka narciarska, mistrzyni i multimedalistka olimpijska, mistrzyni i multimedalistka Mistrzostw Świata, czterokrotna zdobywczyni Pucharu Świata w biegach narciarskich.
Halina Nowak (ur. 1970) – narciarka i biathlonistka.
Jan Pazdur (1909-2001) – polski historyk techniki i archiwista, profesor.
↑JózefaJ.KobylińskaJózefaJ., Słownik gwary gorczańskiej (zagórzanskiej), Kraków: Wydawn. Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2001, ISBN 83-7271-099-6, OCLC50183686 [dostęp 2023-04-19]. Brak numerów stron w książce
↑Andrzej Rukowiecki, „Kronika pancernego szlaku żołnierzy generała Maczka” w „Żołnierze generała Maczka”, Muzeum Tradycji Niepodległościowych, folder wystawy Łódź 2010