Góry zostały sfałdowane w kredzie. W paleogenie nastąpiło zrównanie wypiętrzonych mas skalnych, a następnie w paleogenie i neogenie podnoszenie razem z całym blokiem karpackim. Plejstocen przyniósł zlodowacenie najwyższych partii górskich, co nadało im charakter wysokogórskich. Najsilniej zlodowacone było pasmo Gór Fogaraskich, dobrze wykształcone formy rzeźby polodowcowej znajdują się też w masywach Parâng, Retezat, Godeanu, Lotru i Țarcu.
Geografia rumuńska zalicza Góry Banackie i Poiana Ruscă nie do Karpat Południowych, lecz do Gór Zachodniorumuńskich (oba te regiony są jednak rozumiane inaczej, niż w geografii polskiej).
Jerzy KondrackiFizycznogeograficzna regionalizacja Czech, Słowacji, Węgier i Rumunii w układzie dziesiętnym, „Przegląd Geograficzny”, tom LXVIII, z. 3–4, 1996, s. 457–466
Jerzy Kondracki Karpaty, wydanie drugie poprawione, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1989, ISBN 83-02-04067-3
Andrzej MaryańskiRumunia, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973