Pochodził z rodziny chłopskiej. Jako student wstąpił do SDPRR i został etatowym działaczem partyjnym na terenie dzisiejszej Estonii. Wiosną 1918 udał się na terytorium współczesnej Litwy, gdzie zaczął zakładać pierwsze komórki partyjne. Po wejściu Armii Czerwonej na Litwę w sierpniu 1919 prowadził pracę partyjną w Kownie i Rosieniach. W Kownie prowadził nielegalną gazetę komunistyczną „Spartakus”, następnie publikował w partyjnym organie „Tiesa”. W 1923 został sekretarzem komitetu centralnego Komunistycznej Partii Litwy, uczestniczył w V kongresie Kominternu.
Do 1974 pamięć Požėli w Kownie utrwalał pomnik Czterej komuniści, poświęcony straconym 27 grudnia. Po upadku ZSRR znalazł się on na wystawie plenerowej w parku Grūtas.
