Karol Paweł Rostworowski herbu Nałęcz (ur. 3 kwietnia (lub 15 kwietnia)^[1] 1874 w majątku Kowalewszczyzna (w Łomżyńskiem), zm. 8 lutego 1927 w Warszawie) – polski kompozytor, autor licznych pieśni.

Syn Romana i Marii z Glogerów. Ukończył Gimnazjum w Warszawie. Studiował na Wydziale Handlowym (1895–1897) i Mechanicznym (1897–1901) Politechniki Ryskiej. W trakcie studiów został przyjęty do korporacji akademickiej Arkonia. Naukę kontynuował na Uniwersytecie we Fryburgu. W latach 1902–1905 pracował w spółkach „Siemens&Halske”. Po ślubie z Teresą z Fudakowskich przeniósł się z Warszawy do Krakowa i tam poświęcił się działalności artystycznej. Związał się ze środowiskiem Zielonego Balonika. W latach 1905–1908 studiował muzykę w Konserwatorium w Lipsku, po czym wraz z rodziną powrócił do Warszawy. W czasie wojny zmobilizowany, służył w armii carskiej (jako chorąży, następnie kapitan). W latach 1920–1922 więziony przez bolszewików. Po uwolnieniu zamieszkał w Wilnie, a następnie w roku 1923 w Żyrzynie (na Lubelszczyźnie). Zmarł w Warszawie. Spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim.

Z Teresą Fudakowską z Krasnobrodu (córką Kazimierza i Ludwiki z Bielskich) miał trzech synów:

• Tomasza (1904–1974), jezuitę
• Stefana Mariana (1907–1981), ekonomistę i historyka, męża Marii Światopełk-Czetwertyńskiej (córki Ludwika i Róży z Radziwiłłów)
• Jerzego Mariana (1911–1986), literata i malarza, męża Cecylii Czartoryskiej (córki Olgierda i Mechtyldy z Habsburgów)

Stworzył cykl pieśni młodopolskich na głos z fortepianem pt. Mgły (m.in. do wierszy Lucjana Rydla).

W latach 1903–1904 napisał na konkurs kompozytorski Konstantego Wołłodkowicza operę Maria (do własnego libretta na podstawie Marii Antoniego Malczewskiego). Laureatem konkursu został jednak Roman Statkowski.

W latach 1908–1909 napisał jedyną^[3] jak dotąd operę w oparciu o dramat Stanisława Wyspiańskiego Wesele.

Prapremiera odbyła się 11 grudnia 1910 roku w warszawskim Teatrze Kukiełek Mariana Dienstla. Premiera właściwa natomiast odbyła się w lipcu 1916 roku w Teatrze Polskim w Warszawie. Wydawnictwo Gebethner i Wolff w roku 1910 opublikowało wyciąg fortepianowy tej opery^[4].

Często mylony ze swoim kuzynem – Karolem Hubertem Rostworowskim – który także studiował kompozycję w Lipsku, lecz nieco wcześniej (w latach 1901–1906)^[5].

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

• „Księga Pamiątkowa Arkonii 1879 – 1929”
• Arkadiusz Janicki: Studenci polscy na Politechnice Ryskiej w latach 1862-1918. T. 2. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2005. ISBN 83-7326-283-0. Brak numerów stron w książce

• Nuty utworów Karola Pawła Rostworowskiego w bibliotece Polona