Urodził się w rodzinie Michała i Marianny Leszczyńskich. Ukończył szkołę handlową w Warszawie i podjął pracę buchaltera. Równocześnie został słuchaczem Kursów Wokalno-Dramatycznych H. J. Hryniewieckiej (1926–1927). Od 1927 występował w teatrach w Warszawie, Lublinie, Łucku, Łodzi i Gdańsku.
Wojna zastała go w Bydgoszczy gdzie wkrótce po wybuchu wojny został aresztowany przez gestapo i uwięziony. Po ucieczce z transportu przedostał się do Warszawy, gdzie pracował do powstania. Wywieziony do obozu pracy w Niemczech, powrócił po wojnie do Bydgoszczy, do Teatru Polskiego.
W 1951 otrzymał wyróżnienie na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych za rolę Domaradzkiego w Tysiącu walecznych Rojewskiego w Teatrze Narodowym w Warszawie.