Karol Chrobaczyński

Karol Chrobaczyński
Ilustracja
Karol Chrobaczyński (przed 1934)
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1895
Stary Sambor

Data i miejsce śmierci

15 maja 1974
Katowice

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

41 Suwalski pułk piechoty
38 pułk piechoty Strzelców Lwowskich
20 pułk piechoty Ziemi Krakowskiej
36 pułk piechoty Legii Akademickiej
72 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca pułku piechoty

Główne wojny i bitwy

kampania wrześniowa

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej
Państwowa Odznaka Sportowa
Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Chrobaczyński (ur. 5 sierpnia 1895 w Starym Samborze, zm. 15 maja 1974 w Katowicach) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 5 sierpnia 1895 w Starym Samborze jako syn Stanisława i Julii z d. Fastnacht[1][2].

Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej[1][3]. W okresie międzywojennym pełnił służbę w:

W wojnie obronnej 1939 dowódca 72 pułku piechoty im. Dionizego Czachowskiego, którego pokojowym garnizonem był Radom. 13 września w Milanówku dostał się do niewoli niemieckiej, gdzie przebywał w oflagu II C Woldenberg[7].

Po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii.

Zmarł 15 maja 1974 w Katowicach. Pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim w Radomiu (kwatera 12a/10/2, grób 13410)[8].

Awanse

  • kapitan – ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 r.
  • major – 2 kwietnia 1929 r. ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 r. i 55 lokatą w korpusie oficerów zawodowych piechoty
  • podpułkownik

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c Kolekcja VM ↓, s. 1.
  2. ↑ Karol Chrobaczyński [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-08-31].
  3. ↑ a b c d Kolekcja VM ↓, s. 4.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 219, 363.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 54, 197.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 35, 550.
  7. ↑ Tomiczek i Zarudzki 1989 ↓, s. 25.
  8. ↑ GeoCmentarz [online], 37.28.154.108 [dostęp 2022-08-31].
  9. ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 2630 z 16 lutego 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 8 poz. 239)
  10. ↑ M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  11. ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 58)
  12. ↑ a b c d Na podstawie fotografii [1].
  13. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r.

Bibliografia

  • Chrobaczyński Karol. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.57-4863 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-05-14].
  • Tadeusz Olejnik: Upamiętnione miejsca walki i męczeństwa w województwie sieradzkim 1939–1945, Warszawa 1979.
  • Henryk Tomiczek, Miron S. Zarudzki: Jeniecka konspiracja wojskowa w oflagu II C Woldenberg. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989. ISBN 83-210-0827-5.
  • Mieczysław Bielski: Grupa Operacyjna "Piotrków" 1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1991.
  • Stanisław Przybyszewski: 72 Pułk Piechoty im. Pułkownika Dionizego Czachowskiego (Seria: Zarys historii wojennej pułków w kampanii wrześniowej), wyd. Ajaks, 2003, ISBN 83-88773-88-7.
  • Narcyz Klatka: Wieluński Wrzesień 1939, Wydawnictwo Komandor, Wieluń-Gdynia 2006, ISBN 83-912842-0-4.