Karel Boleslav Jirák

Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1891 Praga
Pochodzenie	czeskie
Data i miejsce śmierci	30 stycznia 1972 Chicago
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent

Karel Boleslav Jirák (ur. 28 stycznia 1891 w Pradze, zm. 30 stycznia 1972 w Chicago^[1][2][3]) – czeski kompozytor i dyrygent.

Studiował prawo, filozofię i muzykologię na Uniwersytecie Karola w Pradze^[1][2][3]. Uczył się też kompozycji w Wiedniu u Vítězslava Nováka (1909–1911) i Josefa Bohuslava Foerstera (1911–1912)^[1][2][3]. Dyrygował orkiestrą opery w Hamburgu (1915–1918) oraz Brnie i Morawskiej Ostrawie (1918–1920)^[1][2][3]. Od 1920 do 1921 roku prowadził chór Hlahol i Czechosłowacką Orkiestrę Filharmoniczną w Pradze^[1][2][3]. W latach 1922–1930 wykładał kompozycję w Konserwatorium Praskim^[1][2][3]. Należał do współzałożycieli Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej^[1]. Od 1930 do 1945 roku był dyrektorem muzycznym i dyrygentem w czechosłowackim radiu^[1][2][3]. W 1947 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie w latach 1949–1967 kierował wydziałem kompozycji w Roosevelt College w Chicago^[1][2][3]. Za swoją V Symfonię otrzymał w 1951 roku nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu w Edynburgu^[1][2].

W latach 1935–1946 był żonaty ze śpiewaczką Martą Krásovą^[2].

W swojej twórczości oscylował między neoromantyzmem a neoklasycyzmem^[1]. W latach 60. zaczął wykorzystywać technikę dodekafoniczną^[1]. Jako dyrygent propagował muzykę czeską^[1].

Był autorem pracy Nauka o hudebních formách (Praga 1922, 2. wyd. 1946) oraz biografii Zdenka Fibicha (Ostrawa 1947), W.A. Mozarta (Ostrawa 1948) i Antonína Dvořáka (Nowy Jork 1961)^[1][2].

(na podstawie materiałów źródłowych^[1][2])