Zobacz hasło karagen w Wikisłowniku

Karagen (CGN) − rodzaj polisacharydów ekstrahowanych z czerwonych wodorostów zawierających w swej strukturze liczne grupy siarczanowe. Stanowią surowiec spożywczy używany do wytwarzania galaret i żeli. W jego skład wchodzi przede wszystkim śluz, którego głównym składnikiem jest karagenina, a także inne polisacharydy i niewielkie ilości jodu oraz bromu. Karagen odznacza się dużą aktywnością biologiczną (jest m.in. immunostymulatorem)^[1][2]. Surowcem do produkcji karagenu jest chrząstnica kędzierzawa, krasnorost określany potocznie jako mech irlandzki (Chondrus crispus).

Symbol karagenu jako dodatku do żywności to E407.

Karagen jest wykorzystywany w przemyśle spożywczym w charakterze substancji zagęszczającej, a także stabilizującej zawiesiny i emulsje. Jest on używany m.in. w celu zmniejszenia sedymentacji kakao, mleka skondensowanego oraz innych napojów. Karagen jest stosowany również jako czynnik żelujący przy wyrobie dżemów i deserów o zmniejszonej zawartości cukru^[3]. Roztwory zawierające powyżej 3% karageniny tworzą po oziębieniu żele, które po lekkim ogrzaniu przechodzą w stan płynny. Surowiec wykorzystywany jest również w przemyśle farmaceutycznym jako środek śluzowy, powlekający i osłaniający, również jako emulgator i środek spęczniający w preparatyce farmaceutycznej^[4].
Zawarte w wysuszonych plechach karageniny są używane w chorobie wrzodowej^[4].

Karagen wykorzystywany jest w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym i powszechnie uważany jest za nieszkodliwy. Jednak jego rola w metabolizmie i fizykochemia nie zostały jeszcze (2018) w pełni zbadane^[5].