Kantor internetowy – kantor walutowy, w którym transakcje dokonywane są za pośrednictwem platformy WWW i bankowości internetowej. Klient kantoru internetowego przelewa na jego konto określoną sumę w jednej walucie i otrzymuje w zamian na wskazane konto przeliczoną sumę w drugiej walucie.
Kantory internetowe w Polsce
W Polsce działalność ta podlega wszystkim procedurom opierającym się na zezwoleniu dewizowym wydawanym przez Narodowy Bank Polski. Do rozkwitu działalności kantorowej przyczyniła się ustawa antyspreadowa z listopada 2011, która pozwoliła kredytobiorcom na spłatę kredytu w obcej walucie, a kantorom internetowym na szybki rozwój. Kantor podlega bezpośrednio nadzorowi NBP oraz Ministerstwu Finansów, a jego właściciele oraz pracownicy muszą być niekarani, a także ukończyć odpowiedni kurs lub wykazać się co najmniej rocznym doświadczeniem w dziale walutowym banku[1].
Pierwszą platformą społecznościowej wymiany walut był uruchomiony w listopadzie 2009 Walutomat.pl[2][3]. Pierwszym kantorem internetowym był Internetowykantor.pl, uruchomiony w kwietniu 2010[4][5].
Kantory internetowe, w celu ochrony danych osobowych klientów, mają także obowiązek rejestracji w GIODO, a także stosują zabezpieczenia ochrony przed podsłuchem transmisji danych poufnych (tj. protokół SSL/TLS, z którym spotykamy się również w bankach). W 2013 działalność kantorowa nie mogła być prowadzona jedynie za pośrednictwem Internetu. Kantor musiał mieć także odpowiednio wyposażony lokal[1].
W styczniu 2014 funkcjonowało na polskim rynku ok. 40 kantorów internetowych, a także pierwsze porównywarki kantorów internetowych. W tym samym roku w ustawodawstwie nie było definicji kantoru internetowego[6], a ich właściciele powoływali się na przepisy dotyczące kantorów stacjonarnych[7], gdzie za kantor uznawało się działalność gospodarczą prowadzoną na podstawie zezwolenia NBP, która polegała na kupnie i sprzedaży walut.
W 2015 największym polskim kantorem internetowym jest Cinkciarz.pl[8][9].
Do stycznia 2016 roku na polskim rynku nastąpił rozwój kantorów internetowych, których właścicielami są banki – pojawiła się platforma do wymiany walut w ramach mBanku, w 2012 roku powstał kantor walutowy AliorBanku; swoją platformę do wymiany walut ma też bank BZWBK. W październiku 2015 roku rozpoczął działalność Rkantor.com, powiązany z grupą Raiffeisen Polbank[10].
Akty prawa unijnego, ustawy i rozporządzenia regulujące kantory internetowe
Zobacz też
Przypisy