Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 35 w Kłodzku

Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 35 w Kłodzku
Zabytek: nr rej. A/4359/1069/WŁ z 30.04.1984
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kłodzko

Adres

pl. Bolesława Chrobrego

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

barok

Kondygnacje

4

Ukończenie budowy

druga połowa XVII w.

Ważniejsze przebudowy

około 1900 r.

Położenie na mapie Kłodzka
Mapa konturowa Kłodzka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 35 w Kłodzku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 35 w Kłodzku”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 35 w Kłodzku”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 35 w Kłodzku”
Ziemia50°26′19,53″N 16°39′19,44″E/50,438758 16,655400
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica przy pl. Bolesława Chrobrego 35 w Kłodzku – pochodząca z drugiej połowy XVII wieku zabytkowy dom położony na kłodzkim rynku w jego wschodniej pierzei

Historia

Budynek został wzniesiony w drugiej połowie XVII wieku, elewacja pochodzi z połowy XVII wieku. W 1886 roku na parterze wybito otwór na okno wystawowe. Pierwotnie najwyższa kondygnacja miała tylko jedno okno, dwa skrajne dorobiono około 1900 roku[1].

Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 30 kwietnia 1984 roku kamienica została wpisana do rejestru zabytków[2].

Architektura

Dom ma cztery kondygnacje, elewacja jest czteroosiowa (w IV kondygnacji trójosiowa), zwieńczona szczytem. Wejście ujęte jest w delikatny portal o smukłych węgarach, cienkiej koszowej archiwolcie ze zwornikiem, zamknięty gzymsem w kształcie łuku odcinkowego nadwieszonego, na końcach obciążonego wazonami. Reszta parteru została zniszczona jeszcze przed 1880 rokiem wybiciem wielkiego okna sklepowego. Powyżej parteru elewacja została skomponowana w sposób bardzo dekoracyjny. Okna są prostokątne, w obramieniach z delikatnymi uszakami, na cienkich parapetach. Okna I piętra podkreślone są podwójnymi gzymsami nadokiennymi (bezpośrednio nad oknem gzyms odcinkowy, powyżej - gzyms o formie łuku wklęsło-wypukłego lub, w dwóch środkowych oknach, dzwonowatego), pomiędzy którymi znajduje się płycina ujęta po bokach w dwie strome woluty. Okna I piętra dodatkowo akcentują znajdujące się pod nimi płyciny o zróżnicowanych kształtach. Skrajne partie II i III kondygnacji są boniowane, IV kondygnację wydziela profilowany gzyms, na którym wspierają się cztery gładkie pilastry toskańskie na postumentach. Okna IV kondygnacji dekorowane są gzymsami nadokiennymi w kształcie łuku nadwieszonego, z dekoracją rzeźbiarską pośrodku. Okno środkowe, z małym eliptycznym okienkiem powyżej, jest autentyczne. Dwa pozostałe okna tej kondygnacji dorobiono poprawnie około 1900 roku[3]. Całość elewacji wieńczy szeroko rozłożony szczyt, o umiarkowanie bujnej sylwecie.

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Tadeusz Broniewski: Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko. Wyd. II. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 131, 132.
  2. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  3. ↑ Tadeusz Broniewski: Śląsk w zabytkach sztuki. Kłodzko. Wyd. II. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 132-134.

Bibliografia

Linki zewnętrzne