Kajetan Czetwertyński herbu własnego (ur. ok. 1730, zm. po 1791[a])[1] – polski książę, szambelan królewski (1765), starosta trawoliński (1775) i woronowski (1778[1]), rotmistrz kawalerii koronnej (1786–1789), kasztelan lwowski (1786–1792), podkomorzy bracławski (1786)[2] [3] .
Życiorys
Stefan pochodził z zasłużonej rodziny książęcej, Czetwertyńskich, będącej gałęzią rodu kniaziowskiego – Rurykowiczów[1][4].
Pełnił liczne funkcje dygnitarskie. W 1765 roku był szambelanem królewskim Stanisława Augusta Poniatowskiego[b]. Trzy lata później, bo w 1768 roku, został wyznaczony ze stanu rycerskiego do Asesorii Koronnej[5] .
W 1775 roku odnotowany jako starosta trawoliński. Około 1775 roku odznaczony holsztyńskim Orderem Świętej Anny. Był posłem na Sejm 1776 roku z województwa wołyńskiego[2] [3] . W 1778 roku pełnił urząd starosty woronowskiego[1], a w 1781 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[6][3] .
Rok 1786 był dla Kajetana najbogatszy w pełnione przez niego funkcje, w tym roku bowiem objął pieczę nad kasztelanią lwowską, którą to pełnił do 1792 roku. Wtedy też został podkomorzym bracławskim i rotmistrzem kawalerii konnej. Rotmistrzem był do roku 1789[2] [3] . W 1790 roku został odznaczony Orderem Orła Białego[6].
Życie prywatne
Był synem Antoniego Włodzimierza Światopełk-Czetwertyńskiego i Anieli Czermińskiej herbu nieznanego. Miał siostrę, Zofię[1].
Uwagi
- ↑ Ostatnim znanym pełnionym przez niego urzędem jest urząd kasztelana, który zakończył w 1792. Musiał więc umrzeć, albo w 1792, albo po 1792.
- ↑ Od 7 września 1764 r. do 25 listopada 1795 r. królem Polski był Stanisław August Poniatowski. Skoro w 1765 roku Kajetan Czetwertyński był szambelanem królewskim - wnioski wysuwają się same.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne