Przekrój pokazujący budowę satelity KH-7Satelita z serii KH-7
Głównym komponentem satelity była kamera wyprodukowana przez Eastman Kodak, wyposażona w obiektyw lustrzany teleskopu systemu Maksutova charakteryzujący się ogniskową 195,58 mm[1]. Dzięki zestawowi luster udało się obniżyć wagę i wymiary zastosowanego aparatu. Precyzyjne położenie satelity określane było dzięki zestawowi czujników; żyroskopu i skanera podczerwieni kontrolującego położenie ziemskiego horyzontu. Korekta orbity była dokonywana przy pomocy 4 rakietowych silników korekcyjnych[2]. Film po naświetleniu był przesuwany za pomocą zestawu rolek do kapsuły, która następnie oddzielała się od satelity, lądowała na spadochronie w rejonie Pacyfiku i była przechwytywana podczas opadania przez specjalnie do tego przystosowany samolot.
Podczas misji doszło do awarii pokładowego zegara, co skutkowało przechyleniem się satelity i zwiększeniem ciśnienia w zbiorniku paliwa[4]. Pomimo awarii misję uznano za udaną, średnia rozdzielczość zdjęć była nieco gorsza niż przy misjach z ostatnich 15 miesięcy i wyniosła ok 76 cm[5]. KH-7 30 był pierwszym satelitą programu Gambit, który pozostawał na orbicie ponad 8 dni[6].
Satelita spłonął w atmosferze 20 lipca 1966 roku[3].
.jpg)
.jpg)
