Język pyu, także ineisine – język papuaski używany w prowincji Sandaun w Papui-Nowej Gwinei[1] oraz w prowincji Papua w Indonezji, przez grupę etniczną Pyu[2]. Według danych z 2012 roku posługuje się nim 250 osób[1].
Dane z 1992 r. sugerują, że jest zagrożony wymarciem; już wtedy najmłodsze pokolenie preferowało tok pisin. Osoby w wieku 30 lat i powyżej znały także język abau[3][4]. Według Ethnologue w użyciu są również języki indonezyjski i kimki[1].
Jest słabo opisany, jego dokumentacja ogranicza się do list słownictwa. Materiały leksykalne nie wskazują na pokrewieństwo pyu z sąsiednimi językami[3][4]. Próbowano łączyć go z językami kwomtari, ale klasyfikacja ta ma charakter próbny (związek z kwomtari sugerują jedynie formy zaimków, przy czym istnienie rodziny kwomtari jako grupy genetycznej również jest niepewne)[5]. Publikacje Ethnologue (wyd. 22) i Glottolog (2.2, 4.6) rozpatrują go jako język izolowany[1][6][7].
Przypisy
- ↑ a b c d e David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Pyu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Zulyani Hidayah: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia. Wyd. 2. Jakarta: Yayasan Pustaka Obor Indonesia, 2015, s. 316. ISBN 978-979-461-929-2. OCLC 913647590. [dostęp 2022-08-02]. (indonez.).
- ↑ a b Hammarström 2018 ↓, s. 301
- ↑ a b Hammarström 2010 ↓, s. 191.
- ↑ Foley 2018 ↓, s. 352
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Pyu. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-25)]. (ang.).
- ↑ Sebastian Nordhoff, Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath: Pyu. Glottolog 2.2. [dostęp 2014-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-26)]. (ang.).
Bibliografia
