Urodzony 1 stycznia 1899 w Prázsmár (obecnie Prejmer w Rumunii). Podczas I wojny światowej służył w artylerii na froncie włoskim. Od 1918 do 1941 służył w Żandarmerii. W latach 20. był oficerem szkoleniowym jeździectwa w szkole żandarmerii w Cegled, a następnie w Kiskunhalas.
W 1934 wydał podręcznik szkolenia kawalerii[1].
Od 1937 do 1943 w wojskowej szkole jeździectwa w Örkénytábor, najpierw jako jeździec olimpijski, a następnie kierownik grupy olimpijczyków.
W 1941 przeniesiony do huzarów, w 1942 awansowany do stopnia podpułkownika. W 1945 dostał się do niewoli i do 1948 przebywał w obozach jenieckich w Związku Radzieckim. Po powrocie na Węgry aresztowany przez komunistyczną służbę bezpieczeństwa AVO.
Zmarł podczas przesłuchań 8 stycznia 1949.
Osiągnięcia sportowe i nagrody
Czterokrotny mistrz jeździecki Węgier (1940–1943).
W 1992 odznaczony pośmiertnie najwyższym odznaczeniem Węgierskiego Związku Jeździeckiego.