Juryj Małumau

Juryj Małumau
Юрый Малумаў
Pełne imię i nazwisko

Juryj Hieorhijewicz Małumau

Data urodzenia

26 stycznia 1953

Nadzwyczajny i Pełnomocny Ambasador Republiki Białorusi w Turkmenistanie
Okres

od 10 października 2003

Poprzednik

Leanid Raczkou

Zastępca przewodniczącego Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od ?
do ?

Przynależność polityczna

bezpartyjny, frakcja „Zgoda”

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

bezpartyjny, frakcja „Zgoda”

Następca

wybory nie odbyły się

Juryj Hieorhijewicz Małumau (biał. Юрый Георгіевіч Малумаў[a], ros. Юрий Георгиевич Малумов, Jurij Gieorgijewicz Małumow) – białoruski polityk i dyplomata, zastępca przewodniczącego Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji, od 2003 roku ambasador Białorusi w Turkmenistanie.

Życiorys

W 1995 roku mieszkał w Mińsku, pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu ds. Walki z Korupcją w Organach Władzy i Administracji Państwowej Administracji Prezydenta Republiki Białorusi. W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z bobrujskiego-uljanowskiego okręgu wyborczego nr 159[1]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[2]. Pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Rady[3]. Był bezpartyjny[1], należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. 4 marca został przewodniczącym stałej delegacji Rady do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[3]. Poparł dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[4]. Od 18 grudnia pełnił w niej funkcję przewodniczącego Stałej Komisji ds. Ustawodawstwa[5]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[6].

10 października 2003 roku Juryj Małumau został mianowany Nadzwyczajnym i Pełnomocnym Ambasadorem Republiki Białorusi w Turkmenistanie[7]. Mimo to jego poprzednik, Leanid Raczkou, formalnie pełnił tę funkcję jeszcze przez miesiąc, do 10 listopada[8].

Uwagi

  1. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Юры Георгіевіч Малумаў (czyt. Jury Hieorhijewicz Małumau).

Przypisy

  1. a b Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
  2. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  3. a b С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 4 марта 1996 г. №103-XIII. bankzakonov.com, 1996-03-04. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (ros.).
  4. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  5. А. Малофеев: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 18 декабря 1996 г. №17-П/I. pravo.levonevsky.org, 1996-12-18. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-25)]. (ros.).
  6. М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-03)]. (biał.).
  7. А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 10 октября 2003 г. №453. pravo.levonevsky.org, 2003-10-10. [dostęp 2020-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-04)]. (ros.).
  8. А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 10 ноября 2003 г. №490. pravo.levonevsky.org, 2003-11-10. [dostęp 2020-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-09)]. (ros.).