Jurij Sywucha

Pełne imię i nazwisko	Jurij Petrowycz Sywucha
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1958 Charków
Wzrost	189 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1976 Metalist Charków 3 (-0) 1977–1978 Dynamo Kijów 1 (-0) 1979–1988 Metalist Charków 265 (-275) 1989–1994 Metałurh Zaporoże 117 (-94) 1994 Torpedo Zaporoże 6 (-13) 1994–1995 Zirka Kirowohrad 14 (-12) 1996 Enerhetyk Komsomolske 3 (-5) 1998 Nywa Winnica 0 (-0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1975–1976  ZSRR U-18 ? (?) 1977–1978  ZSRR U-20 ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2001–2004 Metalist Charków (asystent) 2005–2010 FK Charków (asystent) 2013– Ukraina (asystent)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jurij Petrowycz Sywucha, ukr. Юрій Петрович Сивуха, ros. Юрий Петрович Сивуха, Jurij Pietrowicz Siwucha (ur. 13 stycznia 1958 w Charkowie) – radziecki i ukraiński piłkarz, grający na pozycji bramkarza, trener piłkarski.

Wychowanek szkółki piłkarskiej "Trudowi Rezerwy" w Charkowie. W 1976 występował w drużynie rezerw Metalista Charków. W 1977 został zawodnikiem Dynama Kijów. Przez dwa sezony rozegrał tylko 1 mecz, dlatego powrócił do Metalista. Po 10 sezonach przeszedł do Metałurha Zaporoże. W sierpniu-październiku 1994 zagrał 6 meczów w składzie Torpeda Zaporoże, po czym odszedł do Zirki Kirowohrad. W 1996 bronił barw amatorskiego zespołu Enerhetyk Komsomolske, a w 1998 był na liście piłkarzy Nywy Winnica, ale nie rozegrał żadnego meczu. Po zakończeniu rundy jesiennej w grudniu 1998 zakończył karierę zawodową.

Jako piłkarz radzieckiej reprezentacji U-18 zdobył w 1976 Juniorskie Mistrzostwo Europy. W 1977 zdobył Mistrzostwo Świata z radziecką reprezentacją U-20 w Tunezji.

Kilka lat po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął karierę trenerską. Przez pewien czas pomagał trenerowi w zespole Metalista Charków. W styczniu 2005 przeszedł razem z grupą piłkarzy oraz głównym trenerem Hennadijem Łytowczenką do FK Charków^[1], gdzie pomagał trenować bramkarzy. Od 2013 roku pracuje jako asystent trenera reprezentacji narodowej Ukrainy.

• zdobywca Pucharu ZSRR: 1988
• finalista Pucharu Federacji Piłki Nożnej ZSRR: 1987
• mistrz Pierwszej Ligi ZSRR: 1981
• brązowy medalista Pierwszej Ligi ZSRR: 1980, 1990

• mistrz Europy U-18: 1976
• mistrz Świata U-20: 1977

• wybrany do listy najlepszych piłkarzy ukraińskich: Nr 1 (1992, 1993).

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1976
• tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1977
• Honorowe Odznaczenie Gabinetu Ministrów Ukrainy "za znaczący osobisty wniosek w rozwój kultury fizycznej i sportu z okazji 110-lecia ukraińskiej piłki nożnej": 2004^[2].

• Jurij Sywucha w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
• Jurij Sywucha w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na footbook.ru (ros.)