|
Pełne imię i nazwisko
|
Jurij Mychajłowycz Diaczuk-Stawycki
|
Data i miejsce urodzenia
|
26 stycznia 1947 Lwów
|
Data i miejsce śmierci
|
24 czerwca 2020 Lwów
|
Wzrost
|
? cm
|
Pozycja
|
bramkarz
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera trenerska
|
Lata
|
Drużyna
|
1980
|
Bukowyna Czerniowce (asystent)
|
1981–1983
|
Reprezentacja uczniów obwodu lwowskiego
|
1983–1987
|
Prykarpattia Iwano-Frankowsk (asystent)
|
1987–1988
|
Prykarpattia Iwano-Frankowsk (kierownik)
|
1988
|
Prykarpattia Iwano-Frankowsk
|
1989
|
Karpaty Lwów (wiceprezes)
|
1990
|
Ełektron Mościska
|
1991–1992
|
Wołyń Łuck (asystent)
|
1992–1993
|
Karpaty Lwów (asystent)
|
1994–1995
|
Hazowyk Komarno
|
IV–VI.1996
|
Wołyń Łuck
|
1996–1999
|
Karpaty Lwów (asystent)
|
1999–2001
|
Metałurh Zaporoże (asystent)
|
2001–2002
|
Karpaty Lwów (asystent)
|
2002
|
Anży Machaczkała (asystent)
|
2003–2004
|
Karpaty Lwów (asystent)
|
2004
|
Karpaty Lwów (dyrektor sportowy)
|
V–VI.2004
|
Karpaty Lwów
|
IX.2004–VI.2006
|
Karpaty Lwów
|
IV–VI.2007
|
Karpaty Lwów
|
2007–2009
|
Karpaty Lwów (dyrektor generalny)
|
2012
|
Karpaty Lwów (p.o.)
|
2012–2013
|
Karpaty Lwów (dyrektor)
|
2013
|
Karpaty Lwów (p.o.)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Odznaczenia
|
|
|
Jurij Mychajłowycz Diaczuk-Stawycki, ukr. Юрій Михайлович Дячук-Ставицький, ros. Юрий Михайлович Дячук-Ставицкий, Jurij Michajłowicz Diaczuk-Stawicki (ur. 26 stycznia 1947 we Lwowie, Ukraińska SRR, zm. 24 czerwca 2020 tamże[1]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji bramkarza, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Wychowanek DJuSSz-4 we Lwowie. Pierwszy trener Swiatosław Kanycz. Najpierw interesował się koszykówką, nawet występował w reprezentacji obwodu lwowskiego. Ale kiedy zabrakło bramkarza w szkolnej drużynie obwodu lwowskiego, która miała uczestniczyć w Spartakiadzie ZSRR, trener przekwalifikował go na bramkarza[2]. W 1966 rozpoczął karierę piłkarską w drugoligowym klubie Horyń Równe. Następnie bronił barw amatorskich drużyn Szachtar Czerwonogród i Awanhard Stryj, w którym w 1975 zakończył karierę piłkarską.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę w branży sportowej. Najpierw pracował jako organizator sportowy, następnie na stanowisku prezesa klubu sportowego, przewodniczącego komitetu kultury fizycznej w rejonie Leninskim miasta Lwowa. Potem do klubu Karpaty Lwów zaprosił wtedy główny trener Ernest Just, który zaproponował utworzyć szkołę piłkarską Karpat. Tak w 1975 rozpoczął karierę trenerską w nowo utworzonej SDJuSzOR „Karpaty Lwów”. W 1980 pracował na stanowisku asystenta trenera w klubie Bukowyna Czerniowce. W latach 1981–1983 trenował reprezentację uczniów obwodu lwowskiego, która zdobywała mistrzostwo Spartakiady Ukraińskiej ZSRR. Następnie w latach 1983–1988 pracował w klubie Prykarpattia Iwano-Frankowsk na stanowisku asystenta trenera, kierownika klubu oraz głównego trenera. Kiedy w 1989 został odrodzony klub Karpaty Lwów był zaproszony na stanowisko wiceprezesa klubu[3]. Trenował również Ełektron Mościska, Wołyń Łuck, Karpaty Lwów i Hazowyk Komarno. Następnie został pomocnikiem w sztabie szkoleniowym Myrona Markewicza, z którym trenował Karpaty Lwów, Metałurh Zaporoże i Anży Machaczkała. Od 2003 pracował w klubie Karpaty Lwów na różnych stanowiskach - asystenta trenera, dyrektora sportowego, dyrektora generalnego, głównego trenera (3 razy z przerwami)[4]. W lutym 2009 zdecydował się zrezygnować ze stanowiska dyrektora generalnego Karpat[5]. Od 25 marca do końca maja 2012 roku ponownie pełnił obowiązki głównego trenera Karpat, a potem przeszedł na stanowisko dyrektora klubu, również koordynując pracę wszystkich drużyn Karpat (SDJuSzOR, Akademia, U-19, oraz pierwsza)[6]. Od 7 maja 2013 po raz kolejny pełnił obowiązki głównego trenera Karpat[7].
Do śmierci mieszkał we Lwowie z drugą żoną i synem Mychajłem, który również jest bramkarzem Karpat. Z pierwszego małżeństwa miał córkę.
Sukcesy i odznaczenia
Odznaczenia
Przypisy
Bibliografia