Studiował medycynę na Uniwersytecie Warszawskim, w 1906 przez krótki czas pracował w Kochanówce, następnie wyjechał do Kazania, gdzie uzyskał dyplom lekarski. Przez dwa lata był asystentem w Lozannie u Alberta Mahaima, uczył się też w Monachium u Emila Kraepelina, przez cztery lata praktykował w Wiedniu. W 1913 roku ponownie podjął pracę w Kochanówce, gdzie zastała go wojna. Został lekarzem wojskowym w armii rosyjskiej, najpierw na froncie, potem w Białymstoku, Dyneburgu, Warszawie, Moskwie. Następnie wysłany do szpitala zakaźnego w Carycynie. Po zakończeniu wojny był ordynatorem szpitala psychiatrycznego w Gedeonówce w guberni smoleńskiej. Do Polski powrócił w 1921 roku. Najpierw pracował jako prymariusz w zakładzie psychiatrycznym w Kocborowie, od 1922 jako prymariusz w Kobierzynie. Zmarł w 1928 roku, pochowany jest na cmentarzu w Kobierzynie.
Wybrane prace
Zur Pathogenese der Hydromyelie; ein neuer Versuch zur Erklärung der Höhlenbildungen im Rückenmark. Jahrbücher für Psychiatrie und Neurologie 31, ss. 222–243, 1910
Z badań nad dziedzicznem obciążeniem umysłowo-chorych. Rocznik Lekarski 2 (1), ss. 45-73, 1910
Morawski J, Morawska-Oscherowitsch V. Die Zentralkanalveränderungen des menschlichen Rückenmarkes bei allgemeiner Stauung. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 13 (1), ss. 401-443, 1912
Gehirnuntersuchungen bei Katzen- und Hundefamilien (mit Berücksichtigung des Geschlechts und der Entwicklung). Jahrbücher für Psychiatrie und Neurologie 33, ss. 306–477, 1912
Wycięcie przysadki mózgowej. Neurologja Polska 2 (4), s. 413–423, 1912
К вопросу о лечении прогрессивного паралича. Москва: тип. Штаба Моск. воен. окр., [1913]
Ein Fall von Kohlenoxydvergiftung. Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde 52, ss. 71–79, 1914
Un cas de mort après injection de néosalvarsan à forte concentration. Revue neurologique 22, s. 242, 1914
