Juliusz Hoffmann

Juliusz Hoffmann
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1880
Złoczów

Data śmierci

1962

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

28 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941)

Juliusz Ernest Hoffmann (ur. 25 sierpnia 1880 w Złoczowie, zm. 1962) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 25 sierpnia 1880 w Złoczowie, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Ferdynanda[1].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 1 grudnia 1919 został mianowany kapitanem w piechocie. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie X Brygady Piechoty[2]. 19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Nadal pełnił służbę w Dowództwie X Brygady Piechoty[3]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dowództwie 5 Dywizji Piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 40 Pułk Piechoty. W tym czasie przysługiwał mu obok stopnia wojskowego tytuł „adiutant sztabowy”[4].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 36. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Jego oddziałem macierzystym był nadal 40 pp. W dalszym ciągu przysługiwał mu tytuł adiutanta sztabowego[5]. 1 listopada 1922 został „powołany do służby Sztabu Generalnego z prawem jednorocznego doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej”. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie, a jego oddziałem macierzystym był 26 Pułk Piechoty we Lwowie. Od tego czasu przysługiwał mu obok stopnia wojskowego tytuł „przydzielony do Sztabu Generalnego”[6]. W 1923 zajmował w DOK VI stanowisko szefa Oddziału IV Sztabu[7]. 31 marca 1924 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 26. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W tym czasie służył w macierzystym 26 pp[9]. W 1925 pełnił służbę na stanowiku dowódcy I batalionu 26 pp[10][11]. W maju 1926 został przeniesiony do 54 Pułku Piechoty w Tarnopolu na stanowisko dowódcy III batalionu[12], a w maju 1927 do 28 Pułku Piechoty w Łodzi na stanowisko dowódcy I batalionu[13]. Z dniem 30 września 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[14]. Mieszkał w Suchodole[15].

Jako emerytowany oficer w 1932 został wylosowany sędzią sądu przysięgłych we Lwowie[16].

Na początku 1938 emerytowany podpułkownik inżynier Juliusz Hoffmann został wybrany burmistrzem Zaleszczyk[17].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-06-06]..
  2. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 100 z 31 grudnia 1919 roku, poz. 4411.
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 766.
  4. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 136.
  5. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 27.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 1 listopada 1922 roku, s. 820.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 97, 200, 399.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 167.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 186, 343.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 268.
  11. ↑ Lista oficerów SG 1925 ↓, s. 6.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 22 maja 1926 roku, s. 165.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 145.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 21.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 892.
  16. ↑ Kalendarz rozpraw przed sądem przysięgłych we wrześniu. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 193 z 25 sierpnia 1932. 
  17. ↑ Nowy zarząd miasta Zaleszczyk. „Wschód”. Nr 74, s. 2, 10 lutego 1938. 
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 26 lutego 1921 roku, s. 341.
  19. ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 13, Nr 3 z 17 lipca 1965. 
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 97, 200.

Bibliografia