Julius Assfalg (ur. 6 listopada 1919, zm. 12 stycznia 2001) – niemiecki orientalista zajmujący się arabistyką chrześcijańską, armenistyką, etiopistyką, kartwelistyką, koptologią, syrologią.

Studiował filozofię i teologię Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium i Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt. Doktorat w Monachium w 1950. Od 1966 roku był profesorem filologii chrześcijańskiego Wschodu na Uniwersytecie w Monachium.

• Kleines Wörterbuch des Christlichen Orients, Harrassowitz, Wiesbaden 1975, ISBN 3-447-01707-4.
• Thesaurus librorum, Reichert, Wiesbaden 1983.
• Das Buch im Orient, Reichert, Wiesbaden 1982.
• (współautor: Renée Zwolanek), Altgeorgische Kurzgrammatik, Universitätsverlag, Freiburg 1976.
• Syrische Handschriften, Steiner, Wiesbaden 1963.
• Georgische Handschriften, Steiner, Wiesbaden 1963.
• Armenische Handschriften, Steiner, Wiesbaden 1962.

• Słownik chrześcijaństwa wschodniego, red. Julius Assfalg, Paul Krüger, przeł. z niem. Andrzej Bator, Marek Dziekan, Katowice: „Książnica” 1998.

• Hubert Kaufhold, Nachruf auf Professor Dr. Julius Aßfalg, „Oriens christianus” 85 (2002), s. 1–12.