Julian Knowle
|
Państwo
|
Austria
|
Data i miejsce urodzenia
|
29 kwietnia 1974 Lauterach
|
Wzrost
|
188 cm
|
Gra
|
leworęczny, oburęczny bekhend
|
Status profesjonalny
|
1992
|
Zakończenie kariery
|
2017
|
Trener
|
Martin Gattringer
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
0
|
Najwyżej w rankingu
|
86 (15 lipca 2002)
|
Australian Open
|
2R (2003)
|
Roland Garros
|
1R (2002)
|
Wimbledon
|
3R (2002)
|
US Open
|
1R (2002)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
19
|
Najwyżej w rankingu
|
6 (7 stycznia 2008)
|
Australian Open
|
3R (2006, 2007)
|
Roland Garros
|
SF (2010)
|
Wimbledon
|
F (2004)
|
US Open
|
W (2007)
|
|
Julian Knowle (ur. 29 kwietnia 1974 w Lauterach) – austriacki tenisista, zwycięzca US Open 2007 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Pekinu (2008).
Kariera tenisowa
Karierę zawodową Knowle rozpoczął w roku 1992, skupiając się głównie na grze podwójnej. Do jego najlepszych wyników singlowych należy zwycięstwo w roku 1999 w turnieju ATP Challenger Tour w Kioto. Dwa lata później wygrał imprezy ATP Challenger Tour w Grazu i Caracas, a w sezonie 2002 zwyciężył w Andrézieux-Bouthéon.
W grze podwójnej Austriak jest mistrzem wielkoszlemowego US Open z 2007 roku. Wspólnie z Simonem Aspelinem pokonał w finale Lukáša Dlouhego i Pavla Víznera 7:5, 6:4, a wcześniej wyeliminował m.in. Mike’a i Boba Bryanów oraz parę Jonatan Erlich–Andy Ram. Ponadto Knowle jest również finalistą Wimbledonu 2004, w roku 2004 w parze z Nenenadem Zimonjiciem. Mecz o tytuł przegrał z Jonasem Björkmanem i Toddem Woodbridgem 1:6, 4:6, 6:4, 4:6. W sezonie 2007 doszedł do finału Tennis Masters Cup, lecz wraz z Simonem Aspelinem przegrał pojedynek finałowy z Markiem Knowlesem i Danielem Nestorem 2:6, 3:6. Łącznie Knowle wygrał 19 turniejów rangi ATP World Tour oraz 25 razy był finalistą tych rozgrywek. Regularne występy zawodowe zakończył jesienią 2017 turniejem w Petersburgu. Pozostał obecny w rozgrywkach jako trener młodszego rodaka Dennisa Novaka[1] oraz niemieckich deblistów Kevina Krawietza i Andreasa Miesa[2]. Po nieudanych próbach w 2018 i 2019, kiedy musiał wycofywać się w ostatniej chwili z turniejów wskutek kontuzji[3], zdarzyło mu się kilkakrotnie wystąpić w turniejach na prawach zastępstwa: w lutym 2020 w Montpellier w parze z Novakiem[4], rok później w wielkoszlemowych Australian Open i French Open w parze odpowiednio z Lloydem Harrisem[2] i Davidem Pelem (wszystkie występy zakończył na pierwszej rundzie).
Austriak w sezonie 2010 został finalistą gry mieszanej French Open, partnerując Jarosławie Szwiedowej.
W latach 2000–2010 był regularnym reprezentantem kraju w Pucharze Davisa, niemal wyłącznie w deblu (zagrał jeden mecz singlowy). Po raz ostatni zagrał w 2017 w parze z Jürgenem Melzerem, wygrywając mecz z Białorusinami Mirnym i Szyłą. Było to zarazem jego 400. zawodowe zwycięstwo w deblu[3]. Łącznie rozegrał w reprezentacji pucharowej 25 meczów (12 wygrał, 13 przegrał).
W 2008 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w konkurencji gry podwójnej, z której odpadł w 2 rundzie startując w parze z Jürgenem Melzerem.
W rankingu gry pojedynczej Knowle najwyżej był na 86. miejscu (15 lipca 2002), a w klasyfikacji gry podwójnej na 6. pozycji (7 stycznia 2008).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup / ATP Finals
|
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
|
ATP International Series / ATP Tour 250
|
Gra mieszana (0–1)
Gra podwójna (19–25)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partner |
Przeciwnicy |
Wynik finału
|
Zwycięzca
|
1.
|
17 lutego 2002
|
Kopenhaga
|
Twarda (hala)
|
Michael Kohlmann
|
Jiří Novák Radek Štěpánek
|
7:6(8), 7:5
|
Finalista
|
1.
|
5 maja 2002
|
Majorka
|
Ceglana
|
Michael Kohlmann
|
Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
2:6, 4:6
|
Zwycięzca
|
2.
|
21 lipca 2002
|
Umag
|
Ceglana
|
František Čermák
|
Albert Portas Fernando Vicente
|
6:4, 6:4
|
Zwycięzca
|
3.
|
5 stycznia 2003
|
Ćennaj
|
Twarda
|
Michael Kohlmann
|
František Čermák Leoš Friedl
|
7:6(1), 7:6(3)
|
Finalista
|
2.
|
2 marca 2003
|
Kopenhaga
|
Twarda (hala)
|
Michael Kohlmann
|
Tomáš Cibulec Pavel Vízner
|
5:7, 7:5, 2:6
|
Finalista
|
3.
|
13 lipca 2003
|
Newport
|
Trawiasta
|
Jürgen Melzer
|
Jordan Kerr David Macpherson
|
3:6, 6:7(4)
|
Zwycięzca
|
4.
|
26 października 2003
|
Petersburg
|
Twarda (hala)
|
Nenad Zimonjić
|
Michael Kohlmann Rainer Schüttler
|
7:6(1), 6:3
|
Finalista
|
4.
|
2 maja 2004
|
Monachium
|
Ceglana
|
Nenad Zimonjić
|
James Blake Mark Merklein
|
2:6, 4:6
|
Finalista
|
5.
|
4 lipca 2004
|
Wimbledon, Londyn
|
Trawiasta
|
Nenad Zimonjić
|
Jonas Björkman Todd Woodbridge
|
1:6, 4:6, 6:4, 4:6
|
Zwycięzca
|
5.
|
1 maja 2005
|
Monachium
|
Ceglana
|
Mario Ančić
|
Florian Mayer Alexander Waske
|
6:3, 1:6, 6:3
|
Zwycięzca
|
6.
|
30 października 2005
|
Petersburg
|
Dywanowa (hala)
|
Jürgen Melzer
|
Jonas Björkman Maks Mirny
|
4:6, 7:5, 7:5
|
Finalista
|
6.
|
16 kwietnia 2006
|
Houston
|
Ceglana
|
Jürgen Melzer
|
Michael Kohlmann Alexander Waske
|
7:5, 4:6, 5–10
|
Zwycięzca
|
7.
|
1 maja 2006
|
Casablanca
|
Ceglana
|
Jürgen Melzer
|
Michael Kohlmann Alexander Waske
|
6:3, 6:4
|
Finalista
|
7.
|
8 października 2006
|
Metz
|
Twarda (hala)
|
Jürgen Melzer
|
Richard Gasquet Fabrice Santoro
|
6:3, 1:6, 9–11
|
Finalista
|
8.
|
15 października 2006
|
Wiedeń
|
Twarda (hala)
|
Jürgen Melzer
|
Petr Pála Pavel Vízner
|
4:6, 6:3, 10–12
|
Finalista
|
9.
|
29 października 2006
|
Petersburg
|
Dywanowa (hala)
|
Jürgen Melzer
|
Simon Aspelin Todd Perry
|
1:6, 6:7(3)
|
Finalista
|
10.
|
25 lutego 2007
|
Memphis
|
Twarda (hala)
|
Jürgen Melzer
|
Eric Butorac Jamie Murray
|
5:7, 3:6
|
Zwycięzca
|
8.
|
26 maja 2007
|
Pörtschach
|
Ceglana
|
Simon Aspelin
|
Leoš Friedl David Škoch
|
7:6(6), 5:7, 10–5
|
Zwycięzca
|
9.
|
17 czerwca 2007
|
Halle
|
Trawiasta
|
Simon Aspelin
|
Fabrice Santoro Nenad Zimonjić
|
6:4, 7:6(5)
|
Zwycięzca
|
10.
|
15 lipca 2007
|
Båstad
|
Ceglana
|
Simon Aspelin
|
Martín García Sebastián Prieto
|
6:2, 6:4
|
Zwycięzca
|
11.
|
7 września 2007
|
US Open, Nowy Jork
|
Twarda
|
Simon Aspelin
|
Lukáš Dlouhý Pavel Vízner
|
7:5, 6:4
|
Finalista
|
11.
|
18 listopada 2007
|
Szanghaj
|
Twarda (hala)
|
Simon Aspelin
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
2:6, 3:6
|
Finalista
|
12.
|
25 maja 2008
|
Pörtschach
|
Ceglana
|
Jürgen Melzer
|
Marcelo Melo André Sá
|
5:7, 7:6(3), 11–13
|
Finalista
|
13.
|
22 lutego 2009
|
Marsylia
|
Twarda (hala)
|
Andy Ram
|
Arnaud Clément Michaël Llodra
|
3:6, 6:3, 8–10
|
Zwycięzca
|
12.
|
29 sierpnia 2009
|
New Haven
|
Twarda
|
Jürgen Melzer
|
Bruno Soares Kevin Ullyett
|
6:4, 7:6(3)
|
Zwycięzca
|
13.
|
11 października 2009
|
Tokio
|
Twarda
|
Jürgen Melzer
|
Ross Hutchins Jordan Kerr
|
6:2, 5:7, 10–8
|
Finalista
|
14.
|
1 listopada 2009
|
Wiedeń
|
Twarda (hala)
|
Jürgen Melzer
|
Łukasz Kubot Oliver Marach
|
6:2, 4:6, 9–11
|
Finalista
|
15.
|
21 lutego 2010
|
Marsylia
|
Twarda (hala)
|
Robert Lindstedt
|
Julien Benneteau Michaël Llodra
|
4:6, 3:6
|
Finalista
|
16.
|
25 września 2011
|
Bukareszt
|
Ceglana
|
David Marrero
|
Daniele Bracciali Potito Starace
|
6:3, 4:6, 8–10
|
Finalista
|
17.
|
6 maja 2012
|
Estoril
|
Ceglana
|
David Marrero
|
Aisam-ul-Haq Qureshi Jean-Julien Rojer
|
5:7, 5:7
|
Zwycięzca
|
14.
|
28 lipca 2012
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
František Čermák
|
Dustin Brown Paul Hanley
|
7:6(4), 3:6, 12–10
|
Finalista
|
18.
|
21 października 2012
|
Wiedeń
|
Twarda (hala)
|
Filip Polášek
|
Andre Begemann Martin Emmrich
|
4:6, 6:3, 4–10
|
Finalista
|
19.
|
6 stycznia 2013
|
Ad-Dauha
|
Twarda
|
Filip Polášek
|
Christopher Kas Philipp Kohlschreiber
|
5:7, 4:6
|
Zwycięzca
|
15.
|
10 lutego 2013
|
Zagrzeb
|
Twarda (hala)
|
Filip Polášek
|
Ivan Dodig Mate Pavić
|
6:3, 6:3
|
Zwycięzca
|
16.
|
14 kwietnia 2013
|
Casablanca
|
Ceglana
|
Filip Polášek
|
Dustin Brown Christopher Kas
|
6:3, 6:2
|
Finalista
|
20.
|
20 października 2013
|
Wiedeń
|
Twarda (hala)
|
Daniel Nestor
|
Florin Mergea Lukáš Rosol
|
5:7, 4:6
|
Finalista
|
21.
|
27 października 2013
|
Bazylea
|
Twarda (hala)
|
Oliver Marach
|
Treat Huey Dominic Inglot
|
3:6, 6:3, 4–10
|
Zwycięzca
|
12.
|
11 stycznia 2014
|
Auckland
|
Twarda
|
Marcelo Melo
|
Alexander Peya Bruno Soares
|
4:6, 6:3, 10–5
|
Zwycięzca
|
15.
|
15 czerwca 2014
|
Halle
|
Trawiasta
|
Andre Begemann
|
Marco Chiudinelli Roger Federer
|
1:6, 7:5, 12–10
|
Finalista
|
22.
|
19 października 2014
|
Wiedeń
|
Twarda (hala)
|
Andre Begemann
|
Jürgen Melzer Philipp Petzschner
|
6:7(6), 6:4, 7–10
|
Finalista
|
23.
|
9 stycznia 2015
|
Ad-Dauha
|
Twarda
|
Philipp Oswald
|
Juan Mónaco Rafael Nadal
|
3:6, 4:6
|
Finalista
|
24.
|
27 września 2015
|
Petersburg
|
Twarda (hala)
|
Alexander Peya
|
Treat Huey Henri Kontinen
|
5:7, 3:6
|
Finalista
|
25.
|
23 października 2016
|
Moskwa
|
Twarda (hala)
|
Jürgen Melzer
|
Juan Sebastián Cabal Robert Farah
|
5:7, 6:4, 5–10
|
Zwycięzca
|
19.
|
23 lipca 2017
|
Båstad
|
Ceglana
|
Philipp Petzschner
|
Sander Arends Matwé Middelkoop
|
6:2, 3:6, 10–7
|
Przypisy
Bibliografia
Triumfatorzy US Open w grze podwójnej (XXI wiek) 2001–2010 |
|
---|
2011–2020 |
|
---|
od 2021 |
|
---|
Identyfikatory zewnętrzne:
|
|