Julian Jończyk (ur. 10 stycznia 1930 w Szczekocinach, zm. 27 września 2007 w Krakowie) – polski artysta awangardy powojennej, członek i współzałożyciel Grupy Nowohuckiej i Grupy Krakowskiej.
Życiorys
Ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Sosnowcu. W latach 1950–1956 studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych[1][2]. Był współzałożycielem i członkiem Grupy Pięciu zwanej Grupą Nowohucką (1956–1961). W 1961 roku został wraz z innymi członkami Grupy Nowohuckiej przyjęty do Grupy Krakowskiej[2].
W swojej twórczości bliski nurtowi minimal artu. Uprawiał malarstwo, rzeźbę, fotografię i performance, był także poetą[1][2]. Z początkiem lat 70. odszedł od malarstwa i zajął się eksperymentami ze światłem[2]. Częstym elementem jego rzeźb i instalacji była neonowa świetlówka, która stała się jego znakiem rozpoznawczym[1][2]. Głośna była jego Korekta pomnika Adama Mickiewicza na Rynku Głównym w Krakowie – w dłoni wieszcza artysta umieścił pęk neonowych lamp[1][2]. Znacząca była też instalacja przed Muzeum Narodowym w Krakowie, przygotowana na otwarcie stałej muzealnej Galerii Sztuki XX wieku[2].
Jego spuścizna znajduje się przede wszystkim w Muzeum Narodowym w Krakowie, część dzieł zgromadzono w Muzeum Sztuki w Łodzi[2]. Pośmiertną wystawę twórczości zorganizowało w 2010 roku Muzeum Narodowe w Krakowie.
Główne dzieła
- Confetti
- Obraz prawie zniszczony
- Stół
- Przemienienie
- Korekta pomnika Adama Mickiewicza.
Przypisy
Linki zewnętrzne