Julia Acker (ur. 1898 we Lwowie, zm. 1942 tamże) – polska malarka pochodzenia żydowskiego.
Życiorys
Była córką lekarza dr. Izraela Ackera. Studiowała malarstwo na Wolnej Akademii Sztuk Pięknych u Leonarda Podhorodeckiego i prywatnie u Pawła Gajewskiego, profesora Szkoły Sztuki Zdobniczej i Przemysłu we Lwowie[potrzebny przypis].
Malowała kompozycje rodzajowe i sceny z życia społeczności żydowskiej, a także portrety dziecięce, martwe natury i kompozycje kwiatowe. W kolekcji Lwowskiej Galerii Sztuki zachował się jej portret wiceprezydenta Lwowa Filipa Schleichera (1870–1932), a w Muzeum Narodowym w Warszawie obraz zatytułowany „Procesja figur”. Swoje prace wystawiała również w Krakowie, Stanisławowie (1936) oraz w Poznaniu (1937)[1].
Po wybuchu II wojny światowej udzielała pomocy osobom uciekającym z terenów okupowanych przez III Rzeszę. W 1941 roku Niemcy zajęli Lwów, wkrótce po tym Acker została uwięziona w getcie, gdzie w 1942 roku popełniła samobójstwo[1].
