José María de Reart y Copons

José María de Reart y Copons (ur. 1784, zm. 1857) – hiszpański oficer wojskowy, pułkownik piechoty Gwardii Walońskiej[1], muzyk i pedagog[2]. Walczył w tzw. wojnie o niepodległość Hiszpanii, tj. w walkach przeciwko wojskom Napoleona w czasie wojen napoleońskich[2]. W hiszpańskim Ministerstwie Obrony zachowała się jego teczka służbowa[3]. W czasie wojny stracił nogę, w wyniku czego opuścił służbę wojskową i poświęcił się literaturze i muzyce[2][4]. Był m.in. członkiem Iberia Musical (wraz z Santiago Masarnau)[2], uczył także śpiewu. Niektóre źródła uznają go za najwybitniejszego nauczyciela śpiewu swojej epoki, nie pozostawił jednak po sobie żadnego dzieła teoretycznego na ten temat[5]. Uczył m.in. Antonio Cordero[5], a także sławną w XIX wieku śpiewaczkę Baldomerę Diaz de la Cruz[6].

Większość współczesnych historyków uznaje go za prawdopodobnego autora pieśni Himno de Riego[4], w latach 1931–1939 hymnu państwowego Republiki Hiszpańskiej. Pieśń ułożona do melodii popularnego w owym czasie kontredansa, ma znaczenie historyczne, uznawana jest także za jeden ze sztandarowych przykładów (obok Himno de la libertad) nowego gatunku muzyki jednocześnie popularnej i patriotycznej, jaki zyskała popularność na Półwyspie Iberyjskim w okresie walk z Francuzami[7][8].

Zmarł 6 kwietnia 1857[9], w wieku 71 lat[3].

Przypisy

  1. ↑ Francesc Cortès, Josep-Joaquim Esteve, Músicas en tiempos de guerra: Cancionero (1503-1939), Servei de Publicacions de la Universitat Autònoma de Barcelona, 30 lipca 2013, s. 85, ISBN 978-84-939695-7-8 [dostęp 2017-01-03] (hiszp.).
  2. ↑ a b c d José Luis Molina Martínez, María Belén Molina Jiménez, María Manuela Oreiro Lema (1818-1854) en el diario de José Musso Valiente: la ópera en Madrid en el bienio 1836-1837, EDITUM, 2003, s. 38, ISBN 978-84-8371-369-3 [dostęp 2017-01-03] (hiszp.).
  3. ↑ a b Francisco Asenjo Barbieri, Biografías y documentos sobre música y músicos españoles, Zebra Publications, Incorporated, 1986, s. 397, ISBN 978-84-398-6185-0 [dostęp 2017-01-03] (hiszp.).
  4. ↑ a b Antonio López Castillo, El republicanismo Almeriense durante la segunda república (1931-1936), Universidad Almería, 11 stycznia 2008, s. 56, ISBN 978-84-8240-867-5 [dostęp 2017-01-03] (hiszp.).
  5. ↑ a b Mariano Rodríguez de Ledesma, Colección de cuarenta ejercicios o estudios progresivos de vocalización (París, 1828c), Editorial CSIC - CSIC Press, 2003, s. 32, ISBN 978-84-00-08191-1 [dostęp 2017-01-03] (hiszp.).
  6. ↑ Suzanne Rhodes Draayer, Art Song Composers of Spain: An Encyclopedia, Scarecrow Press, 16 kwietnia 2009, s. 417, ISBN 978-0-8108-6362-0 [dostęp 2017-01-03] (ang.).
  7. ↑ Luis Suárez Fernández, Del antiguo al nuevo régimen: hasta la muerte de Fernando VII, Ediciones Rialp, 1981, s. 143, ISBN 978-84-321-2109-8 [dostęp 2017-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-04] (hiszp.).
  8. ↑ Carmen de Burgos, Gloriosa vida y desdichada muerte de don Rafael del Riego, Centro de Estudios Andaluces, 19 grudnia 2013, s. 103, ISBN 978-84-8472-821-4 [dostęp 2017-01-03] (hiszp.).
  9. ↑ Emilio Casares i inni, Diccionario de la música española e hispanoamericana, Madrid: Sociedad General de Autores y Editores, 1999, s.v. Reart de Copons, José María, ISBN 84-8048-303-2, OCLC 473820793 (hiszp.).