Pochodził z rodziny nauczycielskiej. W dzieciństwie i młodości mieszkał w miasteczku Mittelwalde (dzis. Międzylesiu). Rysunków i malarstwa uczył się u Artura Heinkego, Waltera Hartmanna, Artura Wasnera (Wrocław, Berlin, Drezno). Pierwsze dzieła wystawiał w 1927. W następnych latach (1928-1931) dużo podróżował po Europie, odwiedzając Włochy, Szwajcarię, Francję, Hiszpanię. Malował pejzaże, sceny rodzajowe, martwe natury, portrety.
Od 1932 mieszkał w Dreźnie, planował jednak powrót do Międzylesia[1]. W dwudziestoleciu międzywojennym rodzinne miasteczko odwiedzał wielokrotnie. Był autorem wielu obrazów, szkiców, współpracownikiem Guda Obend.
W roku 1943 został powołany do wojska i dostał się do niewoli. Przebywał w obozie jenieckim we Włoszech do 1947. Stworzył wtedy liczne portrety dam angielskich i oficerów. W latach 1947–1955 mieszkał w Lohne, był działaczem Związku Wypędzonych (BdV), radnym (1952-1955). Publikował artykuły poświęcone sztuce, zwłaszcza malarstwu, tworzył poezje, pisał opowiadania i wspomnienia.
Przypisy
↑list do J.Wittiga, "...aber die Errinerung bleibt", s. 37
Bibliografia
Krystyna Oniszczuk-Awiżeń, Pausewang Joseph Andreas, w: Popularna Encyklopedia Ziemi Kłodzkiej, t. 3 (N-S), Kłodzko 2010, s. 102.
Ruth Irmgard Dalinghaus, ...aber Errinerung bleibt, Joseph Andreas Pausewang (1908-1955), Ein niederschlesischer Maler in Lohne, Industrie Museum Lohne, 2007. Katalog wystawy, opr. Ruth Irmgard Dalinghaus ISBN 3-9809372-8-3
Nina Hötzel-Strauch, Leben und Werk des Kunstmalers Joseph Andreas Pausewang, Grofschoaftersch Häämtebärnla 2008, Zentralstelle Grafschaft Glatz e.V., Lüdenscheid
Georg Hartmann, Derhääme. Heitere Gedichte in Glatzer Mundart, Verlag für Heimatliches Schrifttum Leimen-Heidelberg; 1955
„Guda Obend”, Verlag A. Walzels, Mittelwalde,1911-1942
