|
| Pełne imię i nazwisko
|
José Jonny Magallón Oliva
|
| Data i miejsce urodzenia
|
21 listopada 1981
Ocotlán
|
| Wzrost
|
178 cm
|
| Pozycja
|
obrońca
|
| Informacje klubowe
|
| Klub
|
Lanús
|
| Numer w klubie
|
2
|
| Kariera juniorska
|
|
|
| Kariera seniorska[a]
|
| Lata
|
Klub
|
Wyst.
|
Gole
|
| 2005–2012
|
Guadalajara
|
216
|
(3)
|
| 2012–2016
|
León
|
126
|
(0)
|
| 2016–
|
Lanús
|
0
|
(0)
|
|
|
W sumie:
|
342
|
(3)
|
|
| Kariera reprezentacyjna[b]
|
| Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
| 2007–2011
|
 Meksyk
|
54
|
(3)
|
|
- ↑ Aktualne na: 1 lipca 2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
- ↑ Aktualne na: 1 lipca 2016.
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
José Jonny Magallón Oliva (ur. 21 listopada 1981 w Ocotlán) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, obecnie zawodnik argentyńskiego Lanús.
Kariera klubowa
Magallón jest wychowankiem akademii juniorskiej klubu Chivas de Guadalajara, w której rozpoczął treningi jako dziesięciolatek po przenosinach z rodzinnej miejscowości Ocotlán. Do pierwszej drużyny został włączony dopiero w wieku dwudziestu trzech lat przez szkoleniowca Benjamína Galindo po kilku sezonach występów w drugoligowych rezerwach – CD Tapatío i Chivas La Piedad. W meksykańskiej Primera División zadebiutował 13 marca 2005 w zremisowanych 3:3 derbach Meksyku z Américą, zaś premierowego gola strzelił 25 września tego samego roku w wygranej 2:1 konfrontacji z San Luis. Początkowo pełnił rolę rezerwowego, w styczniu 2006 zajmując drugie miejsce w rozgrywkach kwalifikacyjnych do Copa Libertadores – InterLidze. W jesiennym sezonie Apertura 2006, mając już niepodważalne miejsce w wyjściowym składzie, zdobył za to z zespołem Chivas tytuł mistrza Meksyku i od tamtego czasu był już podstawowym stoperem ekipy. W 2007 roku dotarł do finału najbardziej prestiżowych rozgrywek kontynentu – Pucharu Mistrzów CONCACAF, zaś w 2009 roku triumfował w InterLidze. W 2010 roku doszedł natomiast do finału rozgrywek Copa Libertadores, a ogółem barwy Chivas reprezentował przez niemal osiem lat.
Latem 2012 Magallón został zawodnikiem beniaminka najwyższej klasy rozgrywkowej – Club León, gdzie od razu wywalczył sobie pewne miejsce w linii defensywy. W jesiennym sezonie Apertura 2013, tworząc podstawowy tercet stoperów z Rafaelem Márquezem i Ignacio Gonzálezem, zdobył z zespołem prowadzonym przez Gustavo Matosasa swoje drugie mistrzostwo Meksyku. Sukces ten powtórzył również podczas wiosennych rozgrywek Clausura 2014, kiedy to wywalczył trzeci tytuł mistrzowski w karierze, jednak kilka miesięcy po tym osiągnięciu zaczął tracić miejsce w wyjściowym składzie na rzecz graczy takich jak Guillermo Burdisso czy Diego Novaretti. W sezonie Apertura 2015, pełniąc głównie rolę rezerwowego, dotarł z Leónem do finału krajowego pucharu – Copa MX, a ogółem w klubie tym występował przez cztery lata, po czym zdecydowano się nie przedłużać z nim umowy.
W sierpniu 2016 Magallón jako wolny gracz podpisał kontrakt z argentyńskim Club Atlético Lanús.
Kariera reprezentacyjna
W seniorskiej reprezentacji Meksyku Magallón zadebiutował za kadencji selekcjonera Hugo Sáncheza, 28 lutego 2007 w wygranym 3:1 meczu towarzyskim z Wenezuelą. W tym samym roku został powołany na Złoty Puchar CONCACAF, gdzie był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny i wystąpił we wszystkich sześciu spotkaniach w wyjściowej jedenastce, natomiast jego kadra dotarła do finału, w którym przegrała ostatecznie z USA (1:2). Zaledwie kilka dni później znalazł się w składzie na turniej Copa América. Na wenezuelskich boiskach również miał pewne miejsce w składzie reprezentacji i ponownie rozegrał wszystkie sześć meczów od pierwszej minuty, a Meksykanie odpadli wówczas w półfinale, zajmując ostatecznie trzecie miejsce. Premierowe gole w kadrze narodowej strzelił 6 lutego 2008 w zremisowanym 2:2 sparingu z USA, w którym zdobył obydwie bramki dla swojej ekipy. Był także kluczowym stoperem reprezentacji podczas eliminacji do Mistrzostw Świata 2010, podczas których rozegrał trzynaście meczów i wpisał się na listę strzelców w konfrontacji z Jamajką (3:0).
W 2009 roku Magallón został powołany przez szkoleniowca Javiera Aguirre na kolejny Złoty Puchar CONCACAF, gdzie wystąpił we wszystkich sześciu meczach, a jego drużyna triumfowała w tych rozgrywkach, pokonując w finale USA (5:0). Rok później znalazł się natomiast w ogłoszonym przez Aguirre składzie kadry na Mistrzostwa Świata w RPA. Tam pozostawał jednak wyłącznie rezerwowym dla graczy takich jak Rafael Márquez, Francisco Rodríguez czy Héctor Moreno, ani razu nie pojawiając się na boisku, zaś Meksykanie odpadli wówczas z mundialu w 1/8 finału, przegrywając w nim z Argentyną (1:3). Po światowym czempionacie tylko dwukrotnie otrzymał jeszcze powołanie do drużyny narodowej i swój bilans reprezentacyjny zamknął ostatecznie na 54 występach, w których zdobył trzy bramki.
Bibliografia
Składy reprezentacji Meksyku
