Był pierwszym Astronomem Królewskim i założycielem obserwatorium astronomicznego w Greenwich, które rozpoczęło działalność w 1675 roku[2]. Urząd ten uzyskał Flamsteed, nie dysponujący wyższym wykształceniem dostępnym już wówczas w Anglii, dzięki królowi Karolowi II[3]. Pośmiertnie w 1725 roku opublikowano wyniki jego obserwacji w dziele nazwanym Historia Coelestis Britannica, zawierającym m.in. katalog pozycyjny ze współrzędnymi 2935 gwiazd[4]. Pozycje te Flamsteed określił z dużo większą dokładnością niż wcześniejsze prace[1]. Niektóre gwiazdy, jak np. 61 Cygni, nadal znane są pod numerami z tego katalogu[1]. W 1729 roku jako uzupełnienie katalogu ukazał się atlas nieba Atlas Coelestis[4].
Życiorys
Astronomii uczył się sam, a następnie (1670-74) kontynuował edukację w Jesus College na Uniwersytecie Cambridge[5]. W 1675 przyjął święcenia. Astronom postanowił wyposażyć obserwatorium w Greenwich, a niewielki spadek po ojcu umożliwił mu budowę kwadrantu murowego – przymocowanego do ściany przyrządu do mierzenia wysokości gwiazd w momencie ich przejścia przez południk[1].
Astronom usiłował powstrzymać publikowanie wyników jego badań przed ich zakończeniem, jednak były one potrzebne Izaakowi Newtonowi oraz Edmondowi Halleyowi. W 1704 roku książę Danii, Jerzy, zobowiązał się do pokrycia kosztów publikacji i mimo sprzeciwów astronoma, niekompletne obserwacje zostały wydane przez Halleya, a w 1712 roku wydrukowano 400 egzemplarzy. Później Flamsteed doprowadził do spalenia 300 z nich[1].
