Johann Theodor Mosewius
Tablica upamiętniająca Johanna Theodora Mosewiusa, ul. Szewska 36, Wrocław
|
Data i miejsce urodzenia
|
25 września 1788 Królewiec
|
Data i miejsce śmierci
|
15 września 1858 Szafuza
|
Zawód, zajęcie
|
śpiewak operowy, dyrygent
|
Johann Theodor Mosewius (ur. 25 września 1788 w Królewcu, zm. 15 września 1858 w Szafuzie[1]) – niemiecki śpiewak operowy, dyrygent i organizator życia muzycznego we Wrocławiu.
Rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Królewieckim, ale przerwał je by zająć się karierą śpiewaczą. Uczył się w swoim rodzinnym mieście m.in. u Friedricha Riela. Od 1805 został śpiewakiem operowym (bas) w teatrze królewieckim, śpiewając tam aż do przeprowadzki do Wrocławia, od 1810 role główne. Od 1814 był także reżyserem operowym. W 1811 występował gościnnie w Gdańsku[2] i Berlinie, gdzie po raz pierwszy zainteresował się twórczością dawnych kompozytorów niemieckich[3]. Latem 1816 przeniósł się do opery we Wrocławiu. Grał tu partie Osmina w Uprowadzeniu z seraju, Leporella w Don Giovannim oraz tytułową w Weselu Figara, a także Figara w Cyruliku sewilskim, Caspara w Wolnym strzelcu oraz ojca Laurentego w Romeo i Julii, w 1819 i 1822 brał udział w przedstawieniach w Wiedniu[4][5]. W 1825 na tle konfliktu artystycznego z kierującym operą Biereyem zrezygnował z tej pracy, kończąc gościnnymi występami w Królewcu karierę śpiewaka zawodowego[6]. W tymże roku założył Akademię Śpiewaczą (Singakademie) we Wrocławiu, jednocześnie utrzymując się z lekcji śpiewu i muzyki[7]. W 1827 uzyskał posadę wykładowcy na Uniwersytecie Wrocławskim, w Królewskim Akademickim Instytucie Muzyki Kościelnej, w miejsce zmarłego właśnie F.W. Bernera. W 1829 został dyrektorem muzycznym uczelni, a od 1831 do śmierci kierował instytutem[8][9]. Zaangażował się w promocję utworów dawnych kompozytorów niemieckich, zwłaszcza Bacha i Händla, głównie wykonując ich muzykę ze swoimi zespołami, ale także publikując w tej tematyce w gazetach. Promował także pieśni bardziej współczesnych twórców, w tym ballady Löwego[10].
Był organizatorem życia muzycznego we Wrocławiu, założycielem lub współzałożycielem różnych zespołów i towarzystw muzycznych[11], w tym w 1819 Verein für Kirchenmusik (Towarzystwo Muzyki Kościelnej)[12], Liedertafel (1823)[13]. Zmarł w czasie podróży po Szwajcarii[14].
Życie prywatne
W 1810 ożenił się ze śpiewaczką (sopran) z Królewca, Wilhelminą z d. Müller (zm. 1825), z którą miał pięcioro dzieci[15][16]. Później ożenił się powtórnie, w trakcie pracy we Wrocławiu[17].
Uhonorowania
Przypisy
- ↑ Carl-Maria-von-Weber-Gesamtausgabe
- ↑ Carl-Maria-von-Weber-Gesamtausgabe
- ↑ Eitner 1885
- ↑ Eitner 1885
- ↑ Carl-Maria-von-Weber-Gesamtausgabe
- ↑ Carl-Maria-von-Weber-Gesamtausgabe
- ↑ Eitner 1885
- ↑ Carl-Maria-von-Weber-Gesamtausgabe
- ↑ Strona Inst. Muzykologii UWr [1]
- ↑ Eitner 1885
- ↑ Eitner 1885
- ↑ Strona Inst. Muzykologii UWr [2]
- ↑ Carl-Maria-von-Weber-Gesamtausgabe
- ↑ Eitner 1885
- ↑ Carl-Maria-von-Weber-Gesamtausgabe
- ↑ Eitner 1885
- ↑ Eitner 1885
- ↑ Encyklopedia Wrocławia, 2006, biogram Mosewiusa. Wydawnictwo Dolnośląskie, strona 521
- ↑ Encyklopedia Wrocławia, 2006, biogram Mosewiusa, strona 521
- ↑ Allgemeine Zeitung Nr 262, 19. September 1858, strona 4236 [3]
Bibliografia
- Eitner, R. 1885: Mosewius, Ernst Theodor. W: Allgemeine Deutsche Biographie, vol. 22, Leipzig: Duncker & Humblot, str. 390–392 [4]
- Biogram w: Carl-Maria-von-Weber-Gesamtausgabe [5]