Urodziła się 3 czerwca 1951 roku w Hammonton[1]. Większość dzieciństwa spędziła w miejscowości Willow Grove(inne języki)[1]. Jej ojciec Donald C. Jacobs pracował w kasie oszczędnościowo-pożyczkowej[2]. Pierwotne nazwisko rodowe brzmiało Giacoppa, jednak dziadek Jill Biden zmienił je na angielskie Jacobs, aby lepiej zintegrować się z amerykańskim społeczeństwem[3][4]. Jej matka była gospodynią domową[5].
W wieku 15 lat rozpoczęła pracę jako kelnerka[6]. W 1969 roku ukończyła Upper Moreland High School[4].
Edukacja, kariera, małżeństwa i rodzina
Joe i Jill po spotkaniu w latach 70. XX wieku
Zapisała się na Brandywine Junior College(inne języki) na jeden semestr[7]. W lutym 1970 roku poślubiła Billa Stevensona[8]. Wraz z mężem postanowili studiować na University of Delaware[1]. Po roku studiów, Jill Biden, chcąc zarobić dodatkowe pieniądze, zaczęła pracować w agencji modelingowej w Wilmington, w tym celu przerwała na rok naukę[4][1]. W 1975 roku rozwiodła się ze Stevensonem[6].
W 1975 roku, podczas zaaranżowanej przez Franka Bidena randki w ciemno, poznała Joego Bidena, ówczesnego senatora Stanów Zjednoczonych[9][10]. Po pierwszej randce z przyszłym mężem powiedziała matce: „mamo, w końcu poznałam dżentelmena”[11].
W 1975 roku ukończyła University of Delaware[6]. Rozpoczęła pracę jako nauczycielka na zastępstwie w Wilmington. Następnie nauczała języka angielskiego przez rok w St. Mark’s High School w pełnym wymiarze godzin[12][7].
17 czerwca 1977 roku została żoną Joego Bidena. Msza została odprawiona przez katolickiego księdza w kaplicySiedziby Głównej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku[9][13]. Ślub odbył się cztery i pół roku po śmierci pierwszej żony jej męża[14]. Zanim Jill Biden zgodziła się na przyjęcie oświadczyn ówczesnego senatora, pięciokrotnie mu odmówiła, w wywiadzie dla „Vogue’a” powiedziała, że zwlekała z decyzją o poślubieniu Joego z obawy o jego synów – chłopcy stracili w wypadku już jedną matkę i nie chciała, aby stracili kolejną bliską im osobę, chciała być całkowicie pewna, że chce spędzić resztę swojego życia z Joe Bidenem[3], poza tym chciała się skupić na własnej karierze[15][4].
Jill Biden wraz z mężem podczas spotkania z Janem Pawłem II w kwietniu 1980
W latach 1993–2008 była wykładowcą na Delaware Technical Community College[18][19][20]. Na community college poinformowała o swoim stosunku do nauczania: „czuję, że mogę zmienić ich życie. Po prostu uwielbiam tych ludzi. (...) Uwielbiam kobiety, które wracają do szkoły i zdobywają stopnie naukowe (...)”[20].
W 1993 roku została prezeską Biden Breast Health Initiative, organizacji non-profit, zapewniającej bezpłatne programy dotyczące zdrowia piersi, prowadzone m.in. na terenie szkół w stanie Delaware[21][22]. Przez kolejne 15 lat organizacja nauczyła ponad 10 tys. kobiet dbania o zdrowie piersi[21]. W 2007 roku została współautorką programu Book Buddies, zapewniającego książki dzieciom pochodzącym z rodzin o niskich dochodach[23]. Działała w organizacji non-profit Delaware Boots on the Ground, wspierającej rodziny żołnierzy[23].
W 2006 roku Jill Biden ponownie rozpoczęła naukę na University of Delaware[2]. W styczniu 2007 roku uzyskała stopień naukowy doktora[6]. Jej praca, Student Retention at the Community College: Meeting Students’ Needs została opublikowana pod nazwiskiem Jill Jacobs-Biden[24].
Rola w kampanii prezydenckiej w 2008 roku
Jill Biden wraz z mężem, Barackiem i Michelle Obamą po ogłoszeniu nominacji Joe Bidena z ramienia Partii Demokratycznej na wiceprezydenta
Jill Biden nie chciała, aby jej mąż wystartował w wyborach prezydenckich w 2004 roku do tego stopnia, że na spotkanie dotyczące ewentualnego startu Joego Bidena przyszła ubrana w kostium kąpielowy ze słowem „NO”, napisanym na brzuchu[25]. Po zwycięstwie George’a W. Busha zachęcała męża, aby wystartował w prawyborach prezydenckich Partii Demokratycznej w 2008 roku[4]. Podczas kampanii Joego Bidena w ciągu tygodnia pracowała jako nauczycielka, natomiast w weekendy pomagała mężowi w prowadzeniu kampanii[18]. W wywiadzie dla tygodnika „Time” powiedziała, że gdyby została pierwszą damą Stanów Zjednoczonych, to jej priorytetem byłaby edukacja[26]. Ponadto poinformowała, że byłaby „zasadniczo apolityczna” oraz że nie będzie starała się o zezwolenia na uczestnictwo w posiedzeniach Gabinetu Stanów Zjednoczonych[18]. 3 stycznia 2008 roku jej mąż wycofał się z wyścigu o nominację Partii Demokratycznej na stanowisko Prezydenta Stanów Zjednoczonych[27].
Po tym, jak jej mąż otrzymał nominację Partii Demokratycznej na stanowisko wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych, Jill Biden ponownie zaczęła prowadzić kampanię[6][28]. Podczas jej trwania Jill Biden cztery dni w tygodniu nauczała na Delaware Technical Community College, a w trakcie weekendu dołączała do prowadzącego kampanie Joego Bidena[29][20].
Pomimo przeniesienia się do Number One Observatory Circle Biden zamierzała kontynuować nauczanie na jednym z uniwersytetów w Waszyngtonie[30]. W styczniu 2009 roku zaczęła uczyć języka angielskiego jako adjunct professor na Northern Virginia Community College[6]. Jill Biden była pierwszą drugą damą Stanów Zjednoczonych, która pracowała odpłatnie[6]. Na oficjalnej stronie Białego Domu figurowała jako Dr. Jill Biden[31].
W 2009 roku Barack Obama ogłosił, że Jill Biden będzie odpowiedzialna za program mający na celu podnoszenie świadomości obywateli o wartości college’ów[35]. W czerwcu tego roku Biden wygłosiła swoje przemówienie inauguracyjne na Northern Virginia Community College na nowojorskim Brooklynie[34], po którym to uzyskała honorowy stopień naukowy Doctor of Humane Letters, nadany przez City University of New York[36]. Biden zaczęła nauczać języka angielskiego na Northern Virginia Community College jesienią 2009 roku[37]. W styczniu 2010 roku wygłosiła przemówienie na University of Delaware, jej pierwsze na renomowanej uczelni[38]. W sierpniu 2010 roku pojawiła się w epizodzie filmu Poślubione armii, co było częścią jej kampanii, mającej na celu podniesienie świadomości o rodzinach wojskowych[39].
Do 2011 roku była profesorką nadzwyczajną Northern Virginia Community College[42]. Będąc zarazem wykładowczynią i drugą damą Jill Biden starała się nie podkreślać wagi pełnionej przez siebie funkcji[42]. Dzieliła boks biurowy z innym nauczycielem oraz prosiła agentów Secret Service, aby ubierali się w taki sposób, aby się wtopili w tłum studentów oraz aby nie rzucali się w oczy[3].
W czerwcu 2012 roku opublikowała książkę dla dzieci pt. Don’t Forget, God Bless Our Troops, napisaną na podstawie służby wojskowej pasierba, Beau Bidena[43]. W tym samym miesiącu ich córka Ashley Biden, pracująca jako pracowniczka socjalna, wyszła za mąż[44].
Rola w kampanii prezydenckiej w 2012 roku
W wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych w 2012 roku Joe Biden ubiegał się o reelekcję na stanowisku wiceprezydenta[1]. Jill Biden w kampanii wyborczej nie odgrywała znaczącej roli[43]. Nie zmieniła harmonogramu wykładów oraz nie pojawiła się na części konwencji wyborczych[43].
Jill Biden, po uzyskaniu reelekcji przez Joego Bidena 6 listopada 2012 roku, rozpoczęła swoją drugą kadencję jako druga dama Stanów Zjednoczonych. Na balu inauguracyjnym pojawiła się ubrana w niebieską suknię, zaprojektowaną przez Verę Wang[45].
W trakcie drugiej kadencji Biden zaangażowała się we wspieranie personelu wojskowego, znajdującego się w zakładzie rehabilitacji, Center for the Intrepid(inne języki). Przewodniczyła amerykańskiej delegacji prezydenckiej na inauguracyjne Invictus Games[46]. W wyborach do Kongresu Stanów Zjednoczonych w 2014 roku prowadziła kampanię wyborczą na rzecz kandydatów Partii Demokratycznej (m.in. Marka Udalla)[47].
W maju 2015 roku zmarł pasierb Jill Biden, Beau, z powodu raka mózgu[6]. Po śmierci przybranego syna w wywiadzie dla USA Today powiedziała: „To było całkowicie wstrząsające. Moje życie zmieniło się w jednej chwili. Przez cały czas trwania jego choroby wierzyłam, że będzie żył, aż do momentu, w którym zamknął oczy”[48]. W październiku tego samego roku Biden była obecna w Ogrodzie Różanym Białego Domu(inne języki), gdy jej mąż ogłosił, że nie będzie ubiegał się o urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych w 2016 roku[49].
20 stycznia 2017 roku przestała pełnić funkcję drugiej damy Stanów Zjednoczonych[52].
Późniejsza działalność
Jill i Joe Biden w lutym 2017 roku założyli fundację Biden Foundation, której celem było m.in. zapobieganie przemocy wobec kobiet, zagwarantowanie przestrzegania praw osób LGBTQ oraz wspieranie rodzin wojskowych[53][54]. W tym samym miesiącu została przewodniczącą organizacji Save the Children[55]. Podczas 71. ceremonii wręczenia Tony Award wygłosiła przemówienie, przed którym otrzymała owacje na stojąco[56]. W czerwcu 2017 roku para kupiła dom wakacyjny w Rehoboth Beach, mieszczący się nieopodal Cape Henlopen State Park(inne języki)[57]. Jill i Joe Biden planowali gościć tam członków swojej dalszej rodziny[57].
Jill Biden po opuszczeniu urzędu przez męża nadal nauczała na Northern Virginia Community College[55]. W maju 2017 roku wygłosiła przemówienie na Milwaukee Area Technical College[58]. W lipcu tego samego roku wygłosiła mowę na szczycie nauczycieli w Kalifornii, podczas której położyła nacisk na znaczenie społeczności wspierających nauczycieli ze względu na stres emocjonalny i okolicznościowy, często towarzyszący im podczas pracy[59]. W maju 2018 roku przemówiła na uroczystości rozdania dyplomów na Bishop State Community College w Alabamie[60]. W lutym 2019 roku spotkała się i rozmawiała z klasą absolwentów The Apprentice School[61].
W maju 2019 została opublikowana książka jej autorstwa pt. Where the Light Enters: Building a Family, Discovering Myself[62]. W tej książce Jill Biden rzadko nawiązywała do polityki, częściej poruszając w niej aspekty rodzinne[63].
Rola w kampanii prezydenckiej w 2020 roku
Jill Biden prowadząca kampanię wyborczą na rzecz męża w Council Bluffs (2019)
W sprawie ewentualnego ubiegania się o urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych przez Joego Bidena w wyborach w 2020 roku Jill Biden była jedną z najważniejszych uczestników jego procesu decyzyjnego[6][64]. Według „New York Times” Jill Biden entuzjastycznie odniosła się do możliwego startu męża[6].
Jill Biden prowadząca kampanię wyborczą z mężem w stanie Iowa (2020)
Kiedy Hunter Biden został oskarżony o dopuszczenie się przestępstw, stanęła w obronie syna swojego męża, mówiąc: „Hunter nie zrobił nic złego. To jest sednem sprawy”[89]. Atmosfera związana z impeachmentem Donalda Trumpa spowodowała, że Jill Biden zerwała wieloletnią przyjaźń z Lindseyem Grahamem, który wcześniej wielokrotnie wzywał do przesłuchania Huntera Bidena na rozprawie w charakterze świadka[90].
Jill Biden po raz pierwszy jako wykładowczyni na Northern Virginia Community College wzięła urlop wiosną 2020 roku celem pomocy mężowi w kampanii[15].
Jill Biden odegrała kluczową rolę w procesie wyboru Kamali Harris na nominantkę Partii Demokratycznej na stanowisko wiceprezydent Stanów Zjednoczonych[94]. Wygłosiła przemówienie na Krajowej Konwencji Partii Demokratycznej[95]. W przeprowadzonych 3 listopada 2020 wyborach zwyciężył mąż Jill – Joe Biden[96]. Biden towarzyszyła Joemu Bidenowi 7 listopada 2020, podczas wygłoszenia przez niego przemówienia, w którym ogłosił się zwycięzcą wyborów[97].
↑ abcAlA.CartwrightAlA., Son told Joe to marry Jill, „Sunday News Journal”, 17 lipca 1977, s. 3(ang.).
↑JessieJ.MarkovetzJessieJ., Behind the Stone Balloon [online], udreview.com, 13 lutego 2010 [dostęp 2020-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2010-02-13](ang.).
.jpg)
.jpg)
