Jezioro wytopiskowe – rodzaj jeziora polodowcowego, powstałego w zagłębieniu utworzonym po wytopieniu się brył martwego lodu, klinów lodowych lub soczewek lodu gruntowego (wytopisko). Jeziora wytopiskowe są charakterystyczne dla obszarów młodoglacjalnych.

Rodzajami jezior wytopiskowych są oczka polodowcowe i jeziora ałasowe.

Przykładami jezior wytopiskowych są np. jeziora: Wigry^[1], Nidzkie w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich. Posiadają nieregularne kształty i głębokość do 30 metrów. Mają łagodne brzegi.

Najczęściej występują w skupiskach po kilkanaście na niewielkim obszarze. Zazwyczaj pozostają nienazwane żadną nazwą własną, jednak większe obiekty posiadają nazwy np. Sasek Mały lub Kotlinowy Stawek w Tatrach. Licznie występują w okolicach Suwałk.

• WojciechW. Jaroszewski WojciechW., LeszekL. Marks LeszekL., AndrzejA. Radomski AndrzejA., Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626 . Brak numerów stron w książce