Po północnej i wschodniej stronie jeziora rozciągają się zabudowania wsi Tatów. Kilkaset metrów na zachód od Jeziora Tatowskiego leży Parnowskie Jezioro. Około 0,8 km na północny zachód od akwenu położony jest Kikut – wzniesienie o wysokości 60,2 m n.p.m.[4]
Charakterystyka
Jest to jezioro płytkie[3][2], o głębokości maksymalnej około 2 m[4][a], z licznymi wyspami[8]. Lustro wody położone jest na wysokości około 33 m n.p.m.[4]
Według typu troficznego jest zaliczane do jezior eutroficznych. Ze względu na typ wśród siedlisk wymagających ochrony w obszarach Natura 2000 w Polsce jezioro wraz z nadbrzeżną roślinnością przyległą sklasyfikowano jako 3150, tj. starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion, podtyp 1 – jeziora eutroficzne[3].
Przyroda i ochrona
Tablice urzędowa i informacyjna przed rezerwatem przyrody „Parnowo”
Jezioro wraz z nadbrzeżnymi szuwarami i bagnami objęto rezerwatem przyrody o nazwie „Parnowo”. Ta forma ochrony przyrody została ustanowiona 15 grudnia 1976 na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 10 listopada 1976 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody i powołana w celu zabezpieczenia miejsc lęgowych rzadkich gatunków ptaków wodnych i błotnych[9]. W Zarządzeniu Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie z dnia 5 marca 2015 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Parnowo” powierzchnię rezerwatu wyliczono na 62,5826 ha[2].
W obszarze rezerwatu stwierdzono występowanie m.in. parzęchlinu (Meesia sp.), torfowca błotnego (Sphagnum palustre) czy listery jajowatej (Listera ovata)[3].
↑Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 10 listopada 1976 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1976 r. nr 42, poz. 206)
