Jeziora Soroczańskie[1] (biał. Сарачанскія азёры, Saraczanskija aziory; ros. Сорочанские озера, Soroczanskije oziera[2]) – grupa jezior Pojezierza Białoruskiego, położonych na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim. Ich łączna powierzchnia wynosi ok. 4 km²[3]. Należą do zlewiska Morza Bałtyckiego dorzecza Niemenu.
Są prawnie chronione w ramach Rezerwatu Krajobrazowego Jeziora Soroczańskie[4].
W skład Jezior Soroczańskich wchodzi 11-14 jezior (liczba jezior pomiędzy źródłami różni się, w zależności od przyjętego ich rozgraniczenia) ułożonych szeregowo na linii północny zachód – południowy wschód. Zaliczają się do nich jeziora (w kolejności od północy):
Hydrologia
Jeziora te powstały podczas topienia się lądolodu w okresie zlodowaceń plejstoceńskich. Różnią się pomiędzy sobą głębokością i mineralizacją. Jeziora Klewel, Białe i Werebie są płytkie z dobrze widocznym dnem, woda w nich w całości się nagrzewa. Natomiast Kajmińskie, Jodzkie i Gubieza są głębokie i występuje w nich termoklina na głębokości 5-6 metrów. Głębokość jeziora Kajmińskiego sięga na 23-24 metry[3].
Wodę z jezior odprowadzają Soroczanka (odpływ wód od jeziora Barańskiego do Hołodzianki) i Stracza (z pozostałych jezior). Obie one uchodzą do Wilii.
-
Jezioro Barańskie
-
Jezioro Klewel
-
Jezioro Białe
-
Jezioro Turowieckie
-
Jezioro Zołowskie
-
Jezioro Kajmińskie
-
Jezioro Tumskie (Strackie)
-
Jezioro Hołodno (Hołubińskie)
-
Jezioro Hołodzianka (Podkościółek)
-
Jezioro Jodzkie
-
Jezioro Gubieza
-
Jezioro Werebie
Uwagi
- ↑ na mapie WIG z 1933 jeziora Klewel i Białe oznaczone są jako jedno jezioro Klewel
- ↑ na mapie WIG z 1933 jeziora Kajmińskie i Soroczańskie oznaczone są jako jedno jezioro Żeladzkie
Przypisy
