Urodziła się 1 stycznia1867 w Paryżu jako córka dziennikarza Bernarda-Constanta Lanvina i Sophie White, najstarsza z 11 dzieci[2]. Żyła w skrajnej nędzy, mimo wsparcia przyjaciela rodziny, Victora Hugo[1]. 13-letnia Lanvin przez sytuację ekonomiczną w domu była zmuszona pójść do pracy u krawcowej. Początkowo była traktowana jako tzw. dziewczyna na posyłki, lecz z czasem awansowała na stanowisko modystki, a następnie asystentki krawcowej[2].
W 1889 roku — mając 22 lata — otworzyła własną pracownię kapeluszy przy Rue de Faubourge St. Honore[3].
W 1895 roku Jeanne poślubiła włoskiego szlachcica Emilio Georgesa Henriego Di Pietro. Dwa lata później urodziła córkę Marguerite Marie-Blanche di Pietro[4], która stała się jej inspiracja i muzą. Widoczne jest między innymi w logo marki, gdzie dwie postaci matka i córka trzymają się za ręce autorstwa francuskiego ilustratora Paula Iribe[5]. Logotyp powstał na podstawie fotografii ukazującej Lanvin z małą Marguerite podczas imprezy przebieranej w 1907 roku, gdzie obie panie były ubrane w podobne stroje[3].
W 1909 roku powstaje dom mody Lanvin[6], oferujący ubrania dla kobiet, które charakteryzowały się prostotą, elegancją, a zarazem bogatym zdobieniem w postaci wstążek, naszywanych aplikacji oraz haftów. Znakiem rozpoznawczym domu mody Lanvin było wykorzystanie odcienia niebieskiego nazywanego Lanvin Blue, który powstał z inspiracji Jeanne freskiem Zwiastowanie autorstwa Fra Angelico[5].
Historycy mody podkreślają, że Lanvin nie należała do projektantek awangardowych, jednak zrywała z minimalizmem, który był wówczas modny, za sprawą kreacji Coco Chanel[2].
W 1908 roku powstała pierwsza kolekcja domu mody Lanvin dla dzieci, a rok później dla matek i córek[3]. W 1927 odbyła się premiera debiutanckiego zapachu perfum Arpège, który powstał z inspiracji Jeanne Lanvin podczas słuchania nauki gry na pianinie swojej córki[5].
Jeanne Lanvin zmarła w 1946 roku. Dom mody odziedziczyła wówczas jej córka Marguerite Marie-Blanche Polignac.