Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Brukseli. Działalność artystyczną rozpoczął w 1820, kiedy został zatrudniony przez wydawnictwo Jobard. Pracując tam w charakterze litografa wykonywał mapy, ilustracje książkowe, winiety i portrety. W latach 1825–1827 powstały Malarskie obrazy Belgii (202 arkusze), Życie Napoleona (144 arkusze), Belgijskie i holenderskie stroje stare i nowe. Talent doszedł w pełni do głosu w litografiach wydanych w Paryżu w 1836, a obrazujących życie Belgów i społeczeństwa europejskiego od czasów Ludwika IX po współczesność. W tym samym roku Madou zdobył złoty medal w Brukseli.
Duże uznanie zyskały Sceny z życia malarzy flamandzkich i holenderskich szkół (1840). Oryginały tych kompozycji artysta wzbogacił akwarelami.
Od 1840 Madou zaczął malować farbami olejnymi. W licznych obrazach, zarówno akwarelach, jak i olejnych, malarz ten pokazał szeroki obraz życia różnych grup społeczeństwa Belgii XVIII wieku.
W wieku 68 lat Jean Baptiste Madou dekorował hol swego domu serią obrazów przedstawiających sceny z bajek La Fontaine’a, a w 10 lat później wykonał na zamówienie króla Leopolda II serię obrazów do jego pałacu w Ciergnon.