Jaworowy Grzbiet

Widok z Suchych Czub
Widok z Małołączniaka

Jaworowy Grzbiet (słow. Javorový hrebeň) – krótka grań odchodząca na południe od Suchego Wierchu Kondrackiego (1890 m) w Tatrach Zachodnich. Na mapach jej nazwa zwykle nie jest tłumaczona na język polski, lecz podpisywana jest po słowacku. Grań ta opada do Doliny Cichej powyżej Polany pod Jaworem. W kierunku od góry na dół, czyli z północy na południe, kolejno wyróżnia się w niej:

Nazwę przełączek oraz Jaworowe Brdo wprowadził do literatury Władysław Cywiński.

Jaworowy Grzbiet stanowi wschodnie obramowanie Dolinki Rozpadłej w górnej części i Jaworowego Żlebu w dolnej części. Wschodnie stoki Jaworowego Grzbietu opadają do Wielkiego Żlebu Kondrackiego. Grzbiet jest częściowo zarośnięty kosodrzewiną, częściowo piarżysty, a częściowo trawiasty. Wschodnie i zachodnie stoki strome, a ich podnóża to prawdziwie polawinowy krajobraz. Olbrzymie lawiny schodzące po obu stronach Jaworowego Grzbietu wyrywają darń i powodują, że koryto żlebów wyszlifowane jest do gołej skały, a lasy u podnóża zniszczone.

Jaworowym Grzbietem nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. Dla taterników ma on jednak duże znaczenie. W zimie prowadzi nim jedyna w tej okolicy bezpieczna droga (tzn. bez zagrożenia lawinowego) z Doliny Cichej na główną grań.

Bibliografia

  • Władysław Cywiński: Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tom 13. Kasprowy Wierch. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008. ISBN 83-7104-011-3.
  • Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba: Tatry Zachodnie. Słowacja. Kraków: PTTK „Kraj”, 1992. ISBN 83-7005-248-7.
  • Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5.
  • Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
Jaworowy Grzbiet