Otwór pierwszy jaskini to wylot szczelinowej Wielkiej Studni. Z jej bocznych ścian i dna odchodzi kilka ciągów:
szczelinowy korytarzyk łączący studnię z Wielkim Lejem (otwór drugi jaskini) i dalej z otworem trzecim
zacisk za którym idzie korytarzyk prowadzący przez Komnatę Tatiany do zacisku Skalna Pułapka (w 1998 roku nastąpił tu niewielki zawał uniemożliwiający przejście dalej). Za zaciskiem znajduje się Biała Sala. Odchodzi z niej kilka ciągów:
Otwór 2Widok z Hali Łabowskiej na Wierch nad Kamieniem
do góry prowadzi kilkunastometrowy korytarz
w prawo przez prożek dochodzi się do Szczeliny Naciekowej, a dalej do Partii nad Szczeliną i dużej Sali Dymów
w lewo korytarz prowadzi przez kilka, 5-6-metrowych studzienek do największej sali w jaskini – Sali Balowej (20 m długości, 4–5 m szerokości i około 13 m wysokości). Odchodzą z niej dwa ciągi. Pierwszy prowadzi do Partii nad Stropem (jest tu m.in. Sala z Kolumną i korytarz Płytowiec Białych Stóp), drugi do Partii za Oknem (m.in. Sala za Oknem)
za dwoma zaciskami znajdującymi się na górze i na dole studni zaczynają się idące w dół ciągi prowadzące do Wielkiej Szczeliny z Małym Słoneczkiem. Za nią idzie korytarz, który rozdziela się na dwa równoległe ciągi. Jeden prowadzi przez Komnatę z Rozdeptanym Gacopyrzem i Szalonym Meandrem, drugi przez Salę z Misiem. Oba ciągi łączą się w dużej Sali Biwakowej. Stąd można dostać się do Sali Gotyckiej i Sali Zapłakanych Gacopyrzy, a także do niewielkich Kruchych Partii[3][1].
Jaskinia została odkryta przez członków koła geograficznego z Nawojowej we wrześniu 1988 roku. Jej opis i plan sporządzili E. Borek, A. Antkiewicz, R. Baran, W. Ignacyk, P. Irzyk i P. Wańczyk w latach 1988 - 1997[3].
_plan.jpg)
_otw%C3%B3r_1.jpg)
_otw%C3%B3r_2.jpg)
