Vonka był synem kamieniarza z Hořic[2]. Po tym, gdy we wczesnym dzieciństwie stracił rodziców, opiekował się nim stryj mieszkający w pobliskiej wsi Dachovy[2]. W roku 1888 ukończył szkołę średnią i rozpoczął naukę zawodu ślusarza u mistrza Bartáka w Miletínie[3]. Po zdobyciu w roku 1891 tytułu czeladnika podjął pracę w zakładach metalowych w Niemczech. Początkowo pracował w Lipsku i Dreźnie, później pracował w Poczdamie i Berlinie[3]. Jako pracownik berlińskiego zakładu Eduarda Pulsa brał udział w przygotowaniach do Wystawy Przemysłowej mającej miejsce w Berlinie w roku 1896[3]. Pracując uczył się wieczorowo w berlińskiej Szkole Przemysłu Artystycznego u rzeźbiarzaFritza Klimscha[3].
Po zakończeniu nauki w Berlinie roku 1897 odbywał podróże w poszukiwaniu miejsca do prowadzenia własnego warsztatu kowalstwa artystycznego do Krakowa, Petersburga, Odessy i Essen[3]. W latach 1902–1903 przebywał w ojczyźnie prowadząc warsztaty kowalskie w Hradcu Králové i Brnie.
W 1903 Vonka przyjął propozycję pracy nauczyciela rzemiosła kowalskiego w utworzonej trzy lata wcześniej wrocławskiej Miejskiej Szkole Rękodzielnictwa i Przemysłu Artystycznego we Wrocławiu[2][3]. Kierował tam pracownią kowalstwa artystycznego, a od 1921 r. zajmował stanowisko profesora[3]. W szkole tej pracował aż do swojej emerytury w 1937 r.[3], ale nadzór nad nią sprawował jeszcze do 1943. Od roku 1935 mieszkał w Sobótce, gdzie prowadził także pracownię kowalską. W 1945 r. powrócił do rodzinnych Hořic, jednak ze względu na zły stan zdrowia nie był w stanie już kontynuować działalności twórczej[1][4][5].
Jego pracownia w Sobótce została zniszczona w czasie wojny, ale zachował się jego dom razem z wykonanymi przez niego kutymi detalami. Pozostawał on nieznany aż do 2020 roku, gdy został zidentyfikowany staraniem pracowników Muzeum Narodowego we Wrocławiu[6].
Twórczość
Dzieła Jaroslava Vonki utrzymane są w nurcie ekspresjonizmu i art déco z widocznymi także wpływami twórczości ludowej[4]. Jest autorem zdobień metaloplastycznych w wielu obiektach we Wrocławiu – ozdobnych krat, balustrad czy kutych w żelazie rzeźb, a także innych dzieł, jak nagrobki, lampy, świeczniki, m.in.:
1906 – zdobienia metaloplastyczne w willi Paula Ehrlicha przy ul. Jastrzębiej 18–20[7]
Realizował także zlecenia poza Wrocławiem jak np. ozdobną kratę w drzwiach gmachu kasy oszczędności w Prudniku przy ul. Piastowskiej[21], czy zdobienia bramy Domu Niemieckiego Rzemiosła na rogu Neustädtische Kirchenstraße i Dorothenstraße w Berlinie[22].
Przypisy
↑ abKarel Herain: Jaroslav Vonka. W: Tvar: časopis pro průmyslové výtvarnictví a lidovou tvorbu. 1953. Brak numerów stron w książce