Jaromir Ochęduszko

Jaromir Ochęduszko
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1912
Mościska

Data i miejsce śmierci

6 lipca 1987
Warszawa

Ambasador PRL w Rumunii
Okres

od 1968
do 1973

Poprzednik

Wiesław Sobierajski

Następca

Władysław Wojtasik

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Jaromir Ochęduszko (ur. 16 maja 1912 w Mościskach, zm. 6 lipca 1987 w Warszawie[1]) – polski dyplomata i dziennikarz, ambasador w Rumunii (1968–1973).

Życiorys

W czasie powstania warszawskiego walczył w Śródmieściu. Wyszedł z ludnością cywilną[1].

Od 1934 do 1936 był wydawcą miesięcznika „Sygnały”[2][3]. W latach 40. pracował jako attaché prasowy w Ambasadzie w Ankarze (według zdementowanej pogłoski, miał odmówić powrotu do kraju)[4]. W latach 1952–1957 sekretarz redakcji „Przeglądu Kulturalnego”[5]. W latach 1957–1963 radca prawny Ambasady w Paryżu[6]. Od 13 lutego 1968 do 15 listopada 1973 ambasador w Rumunii[7]. W latach 1974–1981 sekretarz generalny Polskiego Komitetu do spraw UNESCO[8]. W latach 1977–1981 członek Klubu Fair Play Polskiego Komitetu Olimpijskiego[9].

W 1951 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[10].

Syn Eugeniusza i Mieczysławy[1]. Żonaty z Haliną Ochęduszko z domu Niedbał (zm. 1985), śpiewaczką i filolożką[11].

Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[11].

Przypisy

  1. ↑ a b c Powstańcze Biogramy – Jaromir Ochęduszko [online], 1944.pl [dostęp 2022-07-24] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-24].
  2. ↑ Ewa Danowska, „Sygnały” 1933–1939 – lwowskie czasopismo o ogólnopolskim zasięgu, „Rocznik Bibliologiczno-Prasoznawczy”, 9 (20), Kielce 2017, s. 196 [dostęp 2022-07-24] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-21].
  3. ↑ Ewa Pankiewicz, Karol Kuryluk i „Sygnały”, „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”, XXIII (2), 1984, s. 72, ISSN 0137-2998 [dostęp 2022-07-24] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-24].
  4. ↑ Oświadczenie rzecznika Rządu RP, „Głos Ludu”, 270 (1371), 30 września 1948, s. 2 [dostęp 2022-07-24] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-24].
  5. ↑ Andrzej Kijowski Dziennik Tom 1 [online], zdocs.pl [dostęp 2022-07-24] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-24].
  6. ↑ Zbigniew Herbert, Henryk Święcicki, "Pisanie to bardzo bolesna przyjemność". Listy 1951–1967, Otwarte, 17 czerwca 2021, ISBN 978-83-240-4417-7 [dostęp 2022-07-24].
  7. ↑ Rumunia. Relacje dwustronne [online], Polska w Rumunii – Portal Gov.pl [dostęp 2022-07-24] [zarchiwizowane z adresu 0022-01-14].
  8. ↑ Polski Komitet do spraw UNESCO [online], unesco.pl, 2014, s. 82 [dostęp 2022-07-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-23].
  9. ↑ Magdalena Rejf, Komisja Fair Play PKOl – Polski Klub Fair Play, [w:] Kajetan Hądzelek i inni red., Czysta gra. Fair play, Warszawa: Polski Komitet Olimpijski, 2014, s. 274, ISBN 978-83-62275-84-7 [dostęp 2022-07-24] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-24].
  10. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 lipca 1951 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1952 r. nr 9, poz. 77); „za zasługi w pracy zawodowej”.
  11. ↑ a b Mapa warszawskich cmentarzy [online], mapa.um.warszawa.pl [dostęp 2022-07-26].