Płyta nagrobna Janusza Woronicza na polskim cmentarzu w Montmorency. Jest pochowany wspólnie z Ludwikiem Bystrzonowskim . Janusz Woronicz-Werner (ur. 27 czerwca 1805 w Prawutynie Wielkim – obecnie rejon sławucki na Wołyniu , zm. 4 lipca 1874 w Paryżu ) – działacz Wielkiej Emigracji , publicysta, teoretyk polskiego monarchizmu .
Janusz Woronicz był synem Wojciecha i Franciszki z Kraszewskich, był bratankiem prymasa Jana Pawła Woronicza . W 1830 był sekretarzem Sejmu Królestwa Kongresowego . Uczestnik powstania listopadowego w randze kapitana – pierwszy wdarł się do Arsenału. Po upadku powstania udał się na emigrację do Francji . Był sekretarzem i agentem dyplomatycznym księcia Adama Jerzego Czartoryskiego . Jako emisariusz Hotelu Lambert odbył misje do Bukaresztu , Serbii i Turcji . Współzałożyciel tajnego Związku Insurekcyjno-Monarchicznego Wyjarzmicieli , redaktor pisma Trzeci Maj Towarzystwa Monarchicznego Trzeciego Maja . W czasie wojny krymskiej jako agent Hôtelu Lambert przybył do Turcji , gdzie w stopniu majora służył w Pułku Kozaków Sułtańskich Michała Czajkowskiego . W latach 1856–1874 był francuskim konsulem w Tulczy .
Jest autorem wydanej w 1839 pracy Rzecz o monarchii i dynastii w Polsce [1]
Synem naturalnym Janusza był Jean Albert comte de Pawenza Woroniez , oficer francuski.
Przypisy
Bibliografia
Narcyz N. Bartoszewski-Wnukowski Narcyz N. , Polityka Hotelu Lambert wobec Słowian Południowych w latach 1848 - 1849 , Żagań: Dekorgraf, 2007, ISBN 978-83-60119-16-7 , OCLC 177168126 . Brak numerów stron w książce Wiesława Albrecht-Szymanowska, Janusz Woronicz, Roman Loth: Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny ISBN 83-02-07524-8 .(pol. ) . 
