Janusz Witowicz

Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1937 Tarnopol
Data i miejsce śmierci	2 listopada 2021 Rzeszów
Zawód, zajęcie	artysta fotograf
Narodowość	polska
Multimedia w Wikimedia Commons

Janusz Witowicz (ur. 16 grudnia 1937 w Tarnopolu, zm. 2 listopada 2021 w Rzeszowie) – polski artysta fotograf^[1][2][3][4]. Członek rzeczywisty Okręgu Krakowskiego Związku Polskich Artystów Fotografików^[5][6]. Członek rzeczywisty Rzeszowskiego Towarzystwa Fotograficznego^[7]. Członek honorowy Rzeszowskiego Stowarzyszenia Fotograficznego^[1][8]. Były fotoreporter „Nowin”^[9][10][11].

Był synem inż. Józefa Witowicza i nauczycielki Anny Ślęzak-Witowicz^[12]. W 1955 roku ukończył liceum ogólnokształcące, był absolwentem Wydziału Lotniczego Politechniki Warszawskiej (studia w latach 1955–1960)^[1][10]. Związany z małopolskim oraz podkarpackim środowiskiem fotograficznym – mieszkał, fotografował, tworzył w Rzeszowie^[1]. Fotografował od połowy lat 50. XX wieku^[1]. Artystyczny debiut Janusza Witowicza miał miejsce w 1966 roku – wówczas został laureatem I nagrody w II wystawie Fotografii Artystycznej Studentów Warszawy^[1]. Miejsce szczególne w jego twórczości zajmowała fotografia kreacyjna (efekty graficzne: ziarnistości, zamglenia, zawirowania, inscenizacje zdjęć, kolaże, solaryzacje), fotografia reportażowa, fotografia przyrodnicza^{[1][13][14][9]}.

Janusz Witowicz był autorem i współautorem wielu wystaw fotograficznych^{[8][13][15][16][9][17][18][10][11][2][19][20]}; ogólnopolskich i międzynarodowych; indywidualnych, zbiorowych oraz pokonkursowych – w Polsce i za granicą. Jego fotografie wielokrotnie prezentowane na wystawach pokonkursowych, otrzymywały wiele akceptacji, medali, nagród, wyróżnień, dyplomów, listów gratulacyjnych^{[1][13][14][11]}. Publikował fotografie w wielu czasopismach (m.in. w specjalistycznej prasie fotograficznej)^[15][14][21].

W 1984 roku został przyjęty w poczet członków rzeczywistych Okręgu Krakowskiego Związku Polskich Artystów Fotografików (legitymacja nr 583)^[1][5][6][2]. Zaprezentowany w Antologii fotografii polskiej 1839–1989, Jerzego Lewczyńskiego^[1][11][22]. Od 2016 należał do Rzeszowskiego Stowarzyszenia Fotograficznego (członka zbiorowego Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenia Twórców)^[1][23][10]. Jest członkiem honorowym RSF^[8][20]. Fotografie Janusza Witowicza znajdują się w zbiorach (m.in) Biura Wystaw Artystycznych w Rzeszowie, Galerii Fotografii Miasta Rzeszowa, Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku, Muzeum Etnograficznego w Rzeszowie, rzeszowskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej^[24].

Jego żoną była mgr matematyki Danuta Stawicka-Witowicz (1941–2010)^[12]. Zmarł w wieku 83 lat, został pochowany 13 listopada 2021 na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie^[25]. Upamiętniając wieloletnią aktywności twórczą artysty, w pierwszą rocznicę jego śmierci – 3 listopada 2022, w Galerii Fotografii Miasta Rzeszowa zorganizowano wystawę fotografii Janusza Witowicza – Witowicz 84^[26].

• Fotografie (Kielce 1984)
• To już gdzieś było… (Rzeszów 1993)
• Fotografie (Krosno 1994)
• Dzień, który dał nam Pan. Pamiętnik pielgrzymki (Dukla 1997)
• Dzień, który dał nam Pan. Pamiętnik pielgrzymki (Krosno 1997)
• Narodowe rekolekcje (Rzeszów 1999)
• Z wydeptanych ścieżek (Jarosław 2014)
• Remanent (Rzeszów 2017)
• Witowicz 84 (Rzeszów 2022)

Źródło^[24]

• Na przecięciu ptasich dróg – wystawa fotografii janusza Witowicza. piotrsamolewicz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-10)].
• Rozmowa z Januszem Witowiczem – Fotografem jest każdy. galuszkapaulina.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-10)].