3 stycznia 1928 Pruszków
17 stycznia 2020
polska
Politechnika Warszawska
modernizm
Sanktuarium MB Nauczycielki Młodzieży w Warszawie (Siekierki)
Janusz Tofil (ur. 3 stycznia 1928 w Pruszkowie, zm. 17 stycznia 2020[1][2]) – polski architekt i twórca sztuki sakralnej.
Syn Mieczysława i Anny Tofil – Honorowych Obywateli Piastowa[3].
Absolwent Gimnazjum Mechanicznego Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki w Pruszkowie[4]. Ukończył Państwowe Liceum Artystyczne w Warszawie. W latach 1950–53 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Pracownik zespołu architektonicznego Przedsiębiorstwa Projektowania Budownictwa Miejskiego Miastoprojekt „Stolica” przy opracowywaniu projektów MDM, którego autorami byli Józef Sigalin, Stanisław Jankowski, Jan Knothe i Zygmunt Stępiński[5]. Od 1955 do 1961 roku pracuje w zespole pod kierunkiem Hanny i Kazimierza Wejchertów w Miastoprojekcie „Nowe Tychy” – od 1960 roku jako główny projektant osiedli „C1”. „C2” i „C3”. W tym czasie uzyskuje nagrodę Ministra Budownictwa za zespołowe osiągnięcia w nowatorskim opracowaniu uprzemysłowionej technologii budynków mieszkalnych. W latach 1962–1964 pracuje w zespole projektowym Biura Studiów i Projektów Budownictwa Wiejskiego w Warszawie. Od 1965 do 1969 roku pełni obowiązki Starszego Inspektora w Departamencie Budownictwa w Ministerstwie Rolnictwa. Z początkiem lat 70. rozpoczął indywidualną działalność architektoniczną. Od 2006 do 2010 współtwórca w zespole projektowym Este Projekt[potrzebny przypis].
Lokasi Pengunjung: 3.22.240.98