Janusz Majer

Data i miejsce urodzenia	25 września 1946 Siemianowice Śląskie
Zawód, zajęcie	alpinista himalaista podróżnik
Alma Mater	Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
Multimedia w Wikimedia Commons

Janusz Majer (ur. 25 września 1946 w Siemianowicach Śląskich^[1]) – polski alpinista, himalaista i podróżnik, współzałożyciel (wraz z Arturem Hajzerem) firmy ADD, właściciela marki Alpinus, działającej w latach 1990–2001; współzałożyciel firmy Mount, właściciela marki HiMountain produkującej odzież i sprzęt turystyczny. Przez cztery i pół roku (23.11.2013 – 22.05.2018) szef programu „Polskie Himalaje”, którego częścią został program Polski Himalaizm Zimowy im. Artura Hajzera.

W wieku 17 lat ukończył kurs skałkowy na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej i rozpoczął wspinanie w Tatrach. W 1971 kończy studia na wydziale metalurgicznym krakowskiej AGH. Jest żonaty z Zofią, absolwentką AGH, ma syna Krzysztofa.

Od 1976 stale wspina się za granicą, między innymi w Himalajach, Hindukuszu i Karakorum. Prócz wspinania zajmuje się organizowaniem i logistyką wypraw. W latach 1980–1992 prezes Klubu Wysokogórskiego w Katowicach, skupiającego wybitnych alpinistów i himalaistów w tamtym czasie (min.: Jerzy Kukuczka, Krzysztof Wielicki, Ryszard Pawłowski, Artur Hajzer). Wielokrotny organizator Festiwalu Filmów Górskich w Katowicach (1988, 1990, 1992). Członek wielu jury górskich festiwali filmowych w Polsce i Europie (Teplice nad Metui Festival – Czechy, Poprad Film Festival – Slovakia, Bansko Film Festival – Bulgaria, Explorer Film Festival Łódź). Autor artykułów w prasie branżowej dotyczących wypraw wysokogórskich: Taternik, American Journal, Alpine Journal. Wiceprezes Polskiego Związku Alpinizmu w latach 1987–1993, honorowy członek Klubu Wysokogórskiego w Katowicach, przewodniczący Komisji Wspinaczki Wysokogórskiej PZA.

W 2020 roku ukazała się jego biografia pt. Janusz Majer. Góry w cieniu życia wydana nakładem Wydawnictwa SQN^[2].

Laureat Super Kolosa - wyróżnienie zostało przyznane przez Kapitułę Kolosów w 2023 roku „za wybitny wkład w rozwój polskiego himalaizmu”^[3].

• 1975 – Mont Blanc 4810 m, Alpy, Francja – wejście na szczyt,
• 1976 – Noszak 7492 m, Hindukusz, Afganistan – wejście na szczyt,
• 1977 – Nanga Parbat 8125 m, Himalaje, Pakistan – próba wejścia, zastępca kierownika Wyprawy Śląskiej (kier. Adam Zyzak),
• 1979 – Dunagiri 7066 m, Himalaje, Indie – uczestnik wyprawy,
• 1980 – Andy Peruwiańskie oraz Yosemite, USA – kierownik podwójnej wyprawy, w tym pierwsze polskie przejście słynnej drogi The Nose na El Capitan w Yosemite – (w zespole Tadeusz Karolczak, Janusz Majer, Ryszard Pawłowski)
• 1982 – Langtang Lirung 7227 m, Himalaje, Nepal – kierownik wyprawy (szczyt osiągnęli Ryszard Pawłowski, Henryk Szczęsny)
• 1983 – Ganesh II 7118 m, Himalaje, Nepal – kierownik wyprawy
• 1984 – Broad Peak 8040 m, Karakorum, Pakistan, kierownik wyprawy, wejście na szczyt (Walenty Fiut, Janusz Majer, Ryszard Pawłowski, Krzysztof Wielicki)
• 1985 – Lhotse 8511 m, Himalaje, Nepal, kierownik wyprawy na południową ścianę
• 1986 – K2 8611 m, Karakorum, Pakistan – kierownik wyprawy, pierwsze przejście filarem południowym tzw. „Magic Line” (szczyt osiągnął zespół: Peter Božik, Przemysław Piasecki, Wojciech Wróż) Majer osiągnął wysokość 8200m.
• 1987 – zimowe wspinanie w Szkocji, rejon Ben Nevis oraz Lochnagar,
• 1987 – Shisha Pangma 8013 m, Himalaje, Tybet – uczestnik wyprawy,
• 1988 – Annapurna, wierzchołek wschodni 8010 m (Annapurna I East), Himalaje – uczestnik wyprawy, która wytyczyła nową drogę prawą częścią pd. ściany
• 1989 – Mount Everest 8848 m, Himalaje, zachodnia grań – uczestnik tragicznej wyprawy, która pokonała drogę, ale w trakcie zejścia w lawinie zginęło 5 uczestników
• 1994 – Denali (McKinley), Alaska – próba wejścia,
• 1998 – Masyw Vinsona 4892 m, Antarktyda, wejście na szczyt; Aconcagua, 6960 m, Andy, Argentyna, próba wejścia
• 2006 – Gasherbrum II – uczestnik, osiągnął wysokość ok. 7400 m (obóz IV)
• 2008 – Elbrus 5642 m, Rosja – wejście na szczyt
• 2008 – Mayer Kangri, Tybet – wyprawa eksploracyjna na Mayer Kangri (6286 m n.p.m.) w grupie górskiej Nyainqentanglha-West na płaskowyżu Chang Tang

• 1976 – przejazd ciężarówką w ramach powrotu z wyprawy na Nanga Parbat wraz z żoną i synem (9 lat) z Pakistanu przez: Afganistan, Iran, Turcję, Bułgarię (ówczesną) Jugosławię, Austrię (ówczesną) Czechosłowację do Polski.
• 1981 – rodzinna wyprawa z żoną, i synem (14 lat) do Indii, Sri Lanki, Tajlandii, Malezji, Singapuru i Nepalu – trekking do bazy pod Annapurną, Himalaje, Nepal
• 1997 – trawers lodowców Biafo oraz Hispar, Karakorum, Pakistan
• 1998 – Mount Everest – trekking w rejonie Khumbu i Gokyo, Himalaje, Nepal
• 2000 – Spitsbergen, Góry Atomowe, skiturowo-trekkingowa wyprawa z Longyearbyen na Newtontoppen 1717 m – najwyższy szczyt Spitsbergenu
• 2003 – Góra Synaj (Góra Mojżesza), trekking na szczyt, Egipt
• 2008 – trekking w rejonie Khumbu Himal, Himalaje, Nepal

• Katowicka wyprawa na Ganesh Himal, Taternik 2/1984, Warszawa
• Katowicka wyprawa w Karakorum 1984, Taternik 2/1984, Warszawa
• W górach Ameryki, 1980, Taternik 1/1985, Warszawa
• Południowa ściana Lhotse Taternik 2/1986, Warszawa
• Polska wyprawa na K2 1986, Taternik 2/1986, Warszawa
• Ben Nevis i Kazalnica, Taternik 1/1987, Warszawa
• Shishapangma, Taternik 1/1987, Warszawa (współautor Jerzy Kukuczka)
• K2's Magic Line, „The American Alpine Journal”, rocznik 1987, s. 10–13
• Nowa droga na Annapurnę, 1988, Taternik 2/1988, s. 63–65, Warszawa
• Annapurna South Face -Ascent and Tragedy, American Alpine Journal, 1989, s. 217–219
• Xixabangma 1987, The Alpine Journal 1990/91, The Alpine Club, Londyn (współautor Jerzy Kukuczka)
• Reconnaissance of the Mayer Kangri and Jomo Ri Mountains, elaborated by Janusz Majer and Jerzy Wala, Katowice 2009 (Property of Janusz Majer and Jerzy Wala)
• The Reconnaissance in Mayer Kangri and Jomo Ri Mountains, Chang Tang plateau in Tibet, Majer J. and Chwola G. (Japanese Alpine News, Vol. II July 2010)

• Zbigniew Kowalewski, Andrzej Paczkowski: Karakorum, Polskie Wyprawy Alpinistyczne, „Sport i Turystyka”, Warszawa 1986
• Zbigniew Kowalewski, Andrzej Paczkowski: Himalaje, Polskie Wyprawy Alpinistyczne, „Sport i Turystyka”, Warszawa 1989
• Jim Curran: K2, Triumf i tragedia, „Almapress”, Czeladź 1989 (oryginał: Jim Curran: K2, Triumph and Tragedy, Hodder&Stoughton, London 1988)
• Janusz Kurczab: Leksykon polskiego himalaizmu, Agora, Warszawa 2008
• Jerzy Kukuczka: Mój pionowy świat w „Sport i turystyka”, Warszawa 1995
• Artur Hajzer: Atak rozpaczy, Explo, Gliwice 1994
• Ryszard Pawłowski: Smak gór, Katowice 2004
• P. Wasikowski: Dwa razy Everest, Kraków 1994
• D. Kobierowska: Dosięgnąć Everest, Gdańsk 1996, Pelipn 2006
• F.M. Dąsal: Każdemu jego Everest, Kraków 1996
• A. Czerwińska: Korona ziemi, Warszawa 2000

• „Tajemnicza góra Mayer Kangri na tybetańskim płaskowyżu Chang Tang” – prelekcja Janusza Majera