Janusz Bogdan Faliński

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	28 października 1934 Rakoniewice
Data i miejsce śmierci	11 listopada 2004 Białowieża
profesor nauk przyrodniczych
Specjalność: ekologia roślin, geobotanika
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki
Profesura	1978
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Multimedia w Wikimedia Commons

Janusz Bogdan Faliński (ur. 28 października 1934 w Rakoniewicach (wielkopolskie), zm. 11 listopada 2004 w Białowieży) – polski botanik i ekolog.

Absolwent Uniwersytetu Łódzkiego (1957). Wieloletni pracownik naukowy Uniwersytetu Warszawskiego – profesor nadzwyczajny od roku 1978, profesor zwyczajny od 1986 r. W roku 1959 rozpoczął pracę w Białowieskiej Stacji Geobotanicznej UW, trzy lata później został jej kierownikiem. Zajmował się antropogenicznymi zmianami roślinności, kartografią roślin i dynamiką wegetacji.

Był członkiem włoskiej Akademii Nauk Leśnych. Został uhonorowany w roku 1995 tytułem Doktora Honoris Causa Uniwersytetu w Camerino we Włoszech.

Działał w Polskim Towarzystwie Botanicznym, w którym pełnił funkcje członka zarządu głównego i przewodniczącego Sekcji Geobotaniki i Ochrony Szaty Roślinnej, a także w Polskim Towarzystwie Geograficznym (w Klubie Teledekcji Środowiska). Członek kilku komitetów PAN oraz rady naczelnej International Association for Vegetation Science.

Był redaktorem periodyku Phytocoenosis, autorem i redaktor wielu publikacji naukowych. Najważniejsze z jego publikacji książkowych to:

• Kartografia geobotaniczna, Warszawa 1991
• Przewodnik do długoterminowych badań ekologicznych, Warszawa 2001

Ostatnią książką, nad którą pracował jest wydana pośmiertnie interdyscyplinarna praca zbiorowa pt. Haćki. Zespół przyrodniczo-archeologiczny na Równinie Bielskiej, Warszawa-Białowieża 2005, której autorami są botanicy, geolodzy i archeolodzy.

Oprócz prac naukowych pisał też eseje, które wydał w zbiorze pt. Wyścig na okręcie „Beagle”. Eseje o nauce i uczonych. Warszawa 2004.

W 1989 otrzymał Medal im. Władysława Szafera^[1]. W 2009 koło wolsztyńskie Klubu Przyrodników ze Świebodzina zorganizowało ogólnopolskie spotkanie upamiętniające jego postać^[2].

Był mężem Krystyny Falińskiej, botaniczki i ekolożki, profesorki Instytutu Botaniki PAN. Mieli dwoje dzieci, córkę i syna Jarosława^[3][4].

• 
  Tablica pamiątkowa poświęcona pamięci prof. dr hab. Janusza Falińskiego znajdująca się w Białowieskim Parku Narodowym
• 
  Głaz pamiątkowy w parku pałacowym w Wolsztynie
• 
  Grób Janusza Falińskiego znajdujący się na cmentarzu w Białowieży

Kto jest kim w botanice polskiej. Zbigniew Mirek, Lucyna Musiał, Jan J. Wójcicki (red.). Kraków: Wydawnictwa Instytutu Botaniki PAN, 1995, s. 88, seria: Polish Botanical Studies – Guidebook Series. ISBN 83-85444-34-3.

• Sylwetka prof. Janusza B. Falińskiego. mindstorm.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)].
• Dąb im. prof. Janusza Falińskiego w Puszczy Białowieskiej
• Encyklopedia Puszczy Białowieskiej - Prof. J.B. Faliński
• Prof. zw. dr hab. Janusz Bogdan Faliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-12-29] .