W górnej części Janowy Żleb rozgałęzia się na dwie odnogi. W górnej części oddzielone są trawiastą wypukłością opadającą z zachodniego grzbietu Hawrania na Hawranie Rzędy. Poniżej nich tworzy stromą, skalistą i porośniętą kosodrzewiną grzędą dochodzącą do wysokości 1600 m. Orograficznie lewa, główna odnoga Janowego Żlebu powyżej Hawranich Rzędów ma postać wąskiego i trawiastego koryta, prawa natomiast na Hawranich Rzędach tworzy próg o wysokości kilkunastu metrów, powyżej tylko okresowo. Ze Stefanowego Działu przez obydwie odnogi Janowego Żlebu i dzielącą je grzędę prowadzi pozioma, nieznakowana ścieżka[2].
Od samej góry do samego dołu żleb jest bezleśny i pozbawiony kosodrzewiny, tylko w niektórych miejscach pojawiają się w nim młodniki drzew, ale są regularnie niszczone przez lawiny. Woda w Janowym Potoku stale występuje tylko w jego dolnej części, do wysokości około 1480 m. Na wysokości około 1420–1440 m we wschodniej części żlebu znajdują się trzy polanki oddzielone wąskim pasem lasu. Są to tzw. Janówki. Poniżej Janówek żleb przechodzi w porośnięty lasem jar[2].
Przypisy
↑Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8. Brak numerów stron w książce
↑ abWładysław Cywiński: Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997. ISBN 83-7104-015-6. Brak numerów stron w książce