Janowo (biał. Янова; ros. Яново) – chutor na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie werenowskim, w sielsowiecie Konwaliszki, w pobliżu granicy z Republiką Litewską.
Historia
W czasach zaborów w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2]
Po I wojnie światowej weszło w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 na terenie Litwy Środkowej, a następnie do 1939[a] w Polsce, w województwie wileńskim[b].
W latach 1921–1945 kolonia leżała w Polsce, w województwie wileńskim[c], w powiecie oszmiańskim, w gminie miejskiej Oszmiana.
W 1931 w 1 domu zamieszkiwało 6 osób[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Konwaliszkach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Holszanach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Dziewieniszkach[4].
Przez cały ten okres, podobnie jak w czasach zaborów, miejscowość administracyjnie przynależała do powiatu oszmiańskiego i gminy Dziewieniszki[5].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
- ↑ de iure do 1945
- ↑ 1922 - 1926 Ziemia Wileńska
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
Przypisy
Bibliografia